Ik word oud, daar ga ik tenminste van uit. Komend weekend kruip en loop ik 53 jaren rond op deze aardkloot. Dan kom je op een leeftijd dat je wat meer vastigheid in je leven wilt hebben. Veranderingen gaan steeds zwaarder vallen, het kost te veel energie om dat weer in je systeem te krijgen.
Dus blijf ik consequent op dinsdag en donderdag spinnen: vastigheid, dat is wat ik nodig heb.
Ik heb in de periode dat ik spin regelmatig meegemaakt dat er een andere dan de vaste instructeur / instructrice (ofwel martelaar) voor de groep stond. Daar heb ik mee leren leven.
De martelaars veranderen ook met enige regelmaat de wijze van marteling, dat wordt dan aangekondigd met de mededeling dat er vanaf de volgende keer een nieuwe 'les' is. Daar kan ik me op voorbereiden.
Ik heb in de spinruimte ook min of meer een vaste plek, draagt allemaal bij tot de zo gewenste vastigheid.
Maar vandaag ging het mis. In plaats van Peter kwam Mariska voor de groep. Dit was aangekondigd, dus met die verandering kon ik omgaan. Alleen daarnaast werd ook de opstelling van de fietsen veranderd en moest ik vanaf een andere plek in de zaal mijn les zien te volbrengen. De martelaars doen er alles aan om ons kapot te krijgen, maar ik heb volgehouden.
Ik ben niet van mijn stuk te brengen.
Ondertussen vergeet ik de verjaardag van Mike, reageer niet op een e-mail van Els en moet ik op kantoor vragen op welke datum Kerst nu ook alweer valt.
Dat geeft moed voor de volgende 30 a 40 jaar.
Ach Willem... Toch wil ik je wel `n fijne verjaardag wensen... Enne gefeliciteerd... Kan alleen niet beloven je niet meer te martelen... Ha ha.. Groetjes Mariska...