Vandaag met ik met Esther naar Ouwehands gegaan.
Het begon al goed. Net toen ik me bij de leeuwen had ge�nstalleerd, verloor ik wegens koude vingers, mijn trouwring. Hij rolde over het plankier en verdween in een grote spleet. Gelukkig waren de Ouwehanders behulpzaam en na drie kwartier was de technische dienst paraat, die mijn ring weer opviste. Nu is normaal drie kwartier wachten in een dierentuin wel lang, maar niet voor Esther en Willem. Het is voor ons normaal om zo lang bij een beest te wachten om een paar foto's te maken. En met de Mandrils in de buurt was drie kwartier nog kort. Alleen die Mandril.....ik kan niet vertellen wat daar gebeurde, maar Esther was de rest van de dag van slag.......
Afijn, we hebben met ons twee�n ruim negenhonderd (!) foto's gemaakt.
het was echt een spetterende dag....