Archieven van februari 2011

Woensdag zijn er verkiezingen. Dat kan geen mens ontgaan. Alleen ik begrijp het niet helemaal, op het briefje dat ik heb gekregen, staat dat ik een stem uitbreng voor de Provinciale Staten verkiezingen, ofwel het gaat over het provinciaal bestuur.
Maar in lijsttrekkers debatten zie ik de landelijke kopstukken.
Op reclamespotjes hoor ik dan ik het huidige kabinet ten val kan brengen als ik niet op VVD, CDA of PVV stem.
Op televisie zie ik Wilders met een kat in koffietijd, Pechtold al kwizzend bij RTL en Cohen zich zelf belachelijk maken met het lopen van de polonaise.
Maar ik kan niet stemmen op die gasten.
Vervolgens zijn er ook nog wat lijsttrekkers uit de eerste kamer in debatten te zien, maar ik kan niet stemmen op de eerste kamer leden, dat doen de proviciale staten leden. De mensen waar ik op kan stemmen, die zie ik niet en hoor ik niet.

Gek h�, dat die opkomst zo laag is.

Meestal als ze echt lekker zitten, zijn ze op.

Gisteren wees Ineke me er op, dat het echt niet meer kon.
Ik probeerde er nog tegenin te gaan door te zeggen dat dit de enige broek was, waar ik in de vuiligheid en nattigheid mee kon fotograferen, maar Ineke hield voet bij stuk; het kan echt niet meer. En Ineke kan het weten, die heeft een winkel met onder andere wel honderden spijkerbroeken.
Vandaag heb ik hem nog even aangehad, maar nu is het klaar, over en uit.
De spijkerbroek - mijn geliefde spijkerbroek - ligt in de container.

Dus als ik vanaf nu waardeloze foto's maak, dan weet je waar het aan ligt.

Teleurstellende dag vandaag.
Vanavond zag ik op TV dat de afgelopen winter gemiddeld een graad te koud was. Ik heb het al eerder over de mislukking van de globale opwarming gehad en dat werd dus bevestigd.
Teleurstellende dag vandaag.
Vandaag zag ik op diezelfde TV dat er gemiddeld een emmer water per vierkante meter is uitgepiest.
Ik zou foto's gaan maken en had het plan opgevat dat eens op de Maasvlakte te doen. Industrieel gebied met een beetje nevel, dat moest mooi worden.
Maar ja, die emmers regen he, die vielen dus voornamelijk op de Maasvlakte.
Ik ben de auto niet uit geweest.
Thuis gekomen vatte ik het plan op dan maar een panorama foto van de tuin te maken. Maar ook dat moet maar tot morgen wachten.
Regen dus.
Emmers vol.

Kan iemand die globale kachel aan zetten?

We raken een beetje over beschermd.
Vroeger had je het wrak van de weg, maar tegenwoordig zijn er geen auto's meer die in tweeen breken.
Vroeger had je schaafwonden omdat je op je gezicht was gegaan bij het rolschaatsen, tegenwoordig schaats je alleen maar rol met knie en elleboogbeschermers en een valhelm.
Vroeger deed je je knie zeer als je uit een boom viel, tegenwoordig liggen daar rubber tegels onder.
Ik pleit er niet voor om maar weer overal als een gek in te gaan, maar af en toe bekruipt me toch het gevoel dat het verboden is jezelf te bezeren.

In dat kader is er nu een soort van permanente wacht van stadscontroleurs in het leven geroepen die er voor moet zorgen dat er in de Maastunnel niet meer getraind kan worden. Die steile roltrappen zijn een paradijs voor mensen die nog nooit van een lift hebben gehoord en het vals plat in de voetgangerstunnel is een heerlijke kuitenbreker. Maar nu heeft iemand ontdekt dat in 1827 een kind met haar vingers bekneld heeft gezeten tussen die Maastunnelroltrappen, dus is het gevaarlijk en mag er niet meer onnodig op de trappen worden geklommen. Ook niet als je in een mali�nkolder en harnas de trap te lijf gaat, je zou kunnen vastroesten.

Ik werk met plezier, maar ben ook op een leeftijd en een punt in mijn leven, dat ik het niet erg zou vinden om niet meer te hoeven werken.
Daarom speel ik mee in de Staatsloterij.
Maar ik ben realist, het pensioen zal mij eerder bereiken dan de jackpot.
Tot vandaag.
Vandaag deed zich een voorval voor, dat met zekerheid het spoedige einde van mijn werkzame periode zal inluiden. De reden: een kop soep, lekkere warme tomatensoep.
Die soep haalde ik vanmorgen uit de automaat. Ik zette de beker op mijn bureau. De telefoon ging. Ik pakte op, maar de draad haakte achter het kopje. En dat kopje donderde dus om en de soep droop via mijn bureau op mijn been. Hete soep,
Pijn in mijn been, een krimpvlek in overhemd en broek waren het gevolg.
Snel keek ik op het kopje en begon door de pijn heen te glimlachen: op het kopje stond niet dat de soep warm was. Snel naar de automaat gestrompeld en ook daar stond niet vermeld dat de soep warm was.
Ook stond nergens een waarschuwing dat die warme soep niet over een been moest worden gegooid.

Ik ga ze dus suen, ik ga ze hun ass off suen.
Ik word rijk.

De tuin begint steeds meer op een tuin te lijken. Waren eerder in de week de terrassen mooi afgemaakt, vandaag stonden er vier nieuwe bomen en een groot aantal planten in mijn - wat ik nu tuin mag noemen - tuin.

Voor dat je het weet, ga ik van de zomer gewapend met ijzeren dingetjes op houten steeltjes plat op mijn kont in de tuin overbodige planten zitten uitgraven. Om die mogelijke gelegenheid succesvol te laten verlopen, zal ik de tuinmeneren instrueren om de betaalde planten te voorzien van een label of ander kenmerk, ter voorkoming van overenthousiast onkruid wieden.
Er is zelfs een voorziening in de vorm van lampen getroffen om ook in de late donkere uurtjes te genieten van het nieuwe groen.
Ik verwacht ook nog deze week een nieuw grasveld (hopelijk geen tweede handsje uit de 020Arena) en dan is de tuin aardig uit de fase van werk in uitvoering.
Van het weekend zal ik weer een fototour doen (als het niet sneeuwt).

Gisteren heb ik in mijn middagpauze een rondje gewandeld over de Vierhavensstraat. Er wordt daar al geruime tijd gebouwd aan een enorm bouwwerk, dat moet uitmonden in een dakpark. Nu nog zijn het enorme betonnen muren, die straks verstopt gaan onder een park. Al enige tijd liep ik met het voornemen daar eens wat foto's van te maken en dat heb ik gisteren gedaan. Het is toch wel aardig te constateren hoe mijn (het) brein werkt. Ik ben geconditioneerd op vormen en kleuren, want toen ik deze foto maakte zag ik niet een betonnen muur met gaten daarin, maar de gebrandschilderde ramen van een kathedraal.
Nee ik had niets geslikt. Is het de kunstenaar in me die wakker wordt?

De hele serie kun je zien op mijn fotoblog

Ik heb het er al eens vaker over gehad dat dit niet echt mijn favoriete jaargetijde is, vroeg donker, laat licht, sneeuwblubber en zenuwachtige ijsmeesters.
Daar komt dan ook nog bij dat het een uiterst onbetrouwbaar jaargetijde is. Zaten vorige week de tuinmeneren nog te lunchen op het nieuwe terras, dit weekend was het koud, viel er natte sneeuw en hoefde ik nog net niet het ijs van de autoruiten te krabben. In plaats van te wandelen in een heerlijk vroeg lentezonnetje, liep ik te wandelen met muts op en handschoenen aan.
En dan komt Ed Aldus met de opmerking: ja, maar we zitten nog midden in de winter.
En dan vraag ik: en hoe zit het dan met die globale opwarming?

Ik heb vandaag, gewapend met de camera, een rondje door de tuin gewandeld. Gelukkig waren er geen vogels om het broodkruim op te eten, dus ben ik ook weer eenvoudig richting achterdeur geraakt.
Ik heb ook een nieuwe plugin voor mijn fotobewerking en heb dus die twee dingen verenigd in een diashowtje:

Vanmorgen had ik met Cees afgesproken de BMW even uit de garage te duwen (te lang stil gestaan, accu leeg) en even met behulp van startkabels weer op gang te helpen. Dat was wel even opletten, geen stuur- en remnekrachtiging, maar ook geen tegenliggers. Vrij vlot liep ie weer en ben ik even een rondje Flakkee gaan rijden om de accu een beetje op te laden. (Jas aan, muts op en kap naar beneden; heerlijk).
Op de terugweg Kat Sam verzorgen en daarna snel naar huis, dacht ik. De accu was wewl enigszins onder spanning, maar nog niet genoeg voor een startmotor. Dus naar huis gewandeld, de buurvrouw te hulp geroepen, me zelf opgevouwen in een Twingo, en voor de tweede keer de BMW aan de kabels.
Thuis heb ik hem maar gelijk aan een acculader gezet.
Daarna snel naar Rotterdam om tuinmeubels te kopen - aanslag op het tuinbudget / vakantiebudget.
En vervolgens na het boodschappen doen opnieuw naar Rotterdam om de dag koud af te sluiten middels het maken van nachtfoto's. Da's wel leuk, maar bij 2 graden boven nul, wind en natte sneeuw, is de lol er gauw af.

Goed dat er in de Opel stoelverwarming zit.

Vandaag lekker bezig geweest:

1. Al rond een uur of negen op pad
2. half tien voor de open Haringvlietbrug
3. tien uur bij Esther
4. en Martin
5. half twee gestart met de cursus Afdrukken op
6. barietpapier
7. Kwart over vier klaar met de cursus op de Wilhelminakade
8. Half vijf rustig naar huis
9. Vijf uur, de Haringvliet niet open op de terugweg
10. Vijf over 5, wel file op het Hellegatsplein
11. Kwart over vijf het laatste stukje sjokken achter een bus
12.Half zes voortgang tuin checken

Het zal de oplettende lezer niet zijn ontgaan dat er in de berichtkop net onder de datum een getalletje staat vermeld. Dit getalletje geeft het volgnummer van een bericht aan, vandaag staat er dus #2144, eenentwintighonderdvierenveertig berichten zijn er dus uit mijn vingers getypt.
Echter bij controle is er iets vreemd. Als je de moeite zou nemen eens naar het eerste bericht terug te bladeren (april 2005) dat staat daar #3. Het computer kan dus niet zo goed tellen, temeer daar het volgende bericht #2 is.

Raar

Nu zit ik als ik berichten toevoeg in het achterkamertje van dit blog te werken. Daar stoom ik berichten gaar, laat commentaren verschijnen of verdwijnen enz. Ook daar is een schermpje waar ik berichten kan aanpassen. Op dat schermpje staat dan aangegeven met welk bericht ik bezig kan gaan en hier staat dan dat er 1992 berichten zijn.

Kortom er zijn dus zo'n 150 berichten verdwenen.
Ik loof een prijs uit voor de genen die de aanwijzing heeft om die missende berichten te vinden.

Vanmorgen werd ik met gemengde gevoelens wakker. Zou ik rap uit bed springen en de drukte ivm RET acties proberen voor te zijn, of zou ik de wekker uitzetten, me omdraaien en een baaldag opnemen.
Ik was zo hard aan het peinzen, dat ik wakker was en ben mijn bed maar uitgestapt, waarmee optie twee direct kwam te vervallen.
De radio gaf goede moed, er werden geen lange files geleid. Dus wassen, kleden, koffieen en op pad.
Het was alsof er een filewaarschuwing was afgegeven (je weet wel die waarschuwingen, waarmee men files voorkomt). Ik reed vlot naar het werk en was iets sneller dan normaal ter plaatse.
Op RR nieuws lees ik dat de OR van de RET (en nu geen afkortingen meer) zeer tevreden was over de acties; er waren geen grote verrassingen en geen overlast. En dus begrijp ik het niet meer; je voert acties om te laten zien hoe catastrofaal de bezuinigingen zijn voor de gebruikers van het openbaar vervoer, en wil ook laten zien dat die bezuinigingen tot grotere drukte op de weg leiden. Hoe kan je dan tevreden zijn als dit alles uitblijft?
Als ze er zo over denken, laten ze dan zeker maar ophouden met het voeren van acties. Alleen zeggen dat je actie voert heeft kennelijk het zelfde effect....

Hield ik gisteren nog een betoog tegen het verbod op de staking van het openbaar vervoer is nu tijd voor de andere kant.
Het blijft raar dat de conflicten in het Openbaar Vervoer altijd zo ten kosten gaan van half Nederland; de ene helft (figuurlijk gesproken) wordt geraakt omdat hun trein, metro, tram of bus niet rijdt, de andere helft (waaronder ik dus) wordt geraakt door extra filegenot.
Waarom wordt er niet publieksvriendelijk actie gevoerd, OV voor half geld of zo.
Zeker als ik zo'n knaller van de ondernemingsraad hoor uitleggen welke trams er morgen allemaal niet rijden ben ik geweest. Eigenlijk was het een klein snotjongetje, die grijnzend aan het vertellen ging wat voor rottigheid hij allemaal ging uithalen: die tram gaat er uit, maar ja als de reizigers dan een paar kilometer lopen gaat er nog wel iets van een bus. Leg dat maar eens uit aan een oud mannetje met een rollator.
Die bus valt ook uit, ging hij verder, dat is wel een drukke lijn. Als je de effecten van bezuinigingen gaat laten zien, ga je dus niet de drukke rendabele lijnen er uit gooien, zelfs de meest idiote politicus komt niet op die gedachte.
Als ik dat dan weer hoor en zie denk ik: Ga aan je werk vlerk

Er vielen mij weer wat dingen op toen ik het nieuws vandaag hoorde:

Hero Brinkman (PVV) vindt dat Remco Spaninx - woordvoerder politiekorps Rotterdam - moet worden ontslagen, omdat hij getwitterd had dat een kandidaat eerste kamerlid rijp is voor een psychiater omdat ie vindt dat hoofddoekjes pijn doen aan zijn ogen.
Hero Brinkman is van de partij, waarvan de fractievoorzitter iedereen die pro Islam is ook idioot is, dat de rechters in Nederland idioten zijn, dat Femke Halsema een idioot is.

Geert Wilders komt niet naar het verkiezingsdebat van de Vara omdat ze een spotprent hadden getoond van zijn tuigdorpen. Geert Wilders is de man die de Islamieten een stel idioten zijn, omdat zij vinden dat er in Denemarken geen spotprenten getoond mogen worden over Mohammed.

De bestuurders in Rotterdam vinden dat het Openbaar Vervoer niet mag staken, omdat dit slecht is voor de passagiers. Die bestuurders zijn dezelfde mensen die zoveel in het Openbaar Vervoer willen bezuinigen dat dat ten koste gaat van de voorzieningen en dus van de passagiers.

Raar toch?

Vanmiddag ben ik bij Angelique aan de gang geweest om een profielfoto van haar te maken.
Ze wilde een coole foto voor op haar facebook en ook een foto om in haar fotoboeken op te nemen.
Dus ben ik gewapend met een tas fotoapparatuur naar haar afgereisd.
Eerst een kopje thee, vergezeld door door Angelique eigen gemaakte bonbons (lekker) en toen aan de slag.
Vanavond heb ik de foto's bewerkt en er een aantal naar Angelique gestuurd.
Ik kreeg een bedank mail terug met daarin de vraag hoe ze kon vermelden dat ik die foto's heb gemaakt. Zo'n vermelding is op facebook namelijk geen standaard optie.
Gelukkig gaf photoshop een oplossing:

Vanmorgen liep al om zeven uur de wekker af.
Het was even schrikken en toen drong het tot me door, vandaag was de dag dat de boom om ging.
De boom:

Jarenlang een bron van schaduw, maar ook ergernis. Als het woei lag de tuin vol boom.
En ook de tuin van de buren.
Een boom is mooi hoor, maar eigenlijk hoort een boom van een meter of 20 hoog niet in een tuin te staan, maar in een hoge bomen bos.
De boom moest er uit.
Er komen vier 'gewone' boompjes voor terug.

Dus de boom ging om.
Even nog is het een hangplaats geweest:

Maar ook dat heeft niet lang geduurd.
Nu gaat hij Peter nog een paar keer warmte bezorgen (in de auto, uit de auto, kloven, hakken en branden) en dan is het einde boom

De tuin is in een opbouwfase aan het komen. Het hoofdterras ligt er voor een groot deel in. Morgen moet er nog een boom om en dan kan volgende week de opbouw in volle gang gaan plaats vinden.
Vandaag ben ik wat vroeger van het werk gegaan om eens te kijken naar wat nieuwe tuinmeubels.
Wat een prijzen. Schrik.
Je kunt dat op twee manieren doen.
Goed spul kopen en er dan jaren mee vooruit kunnen.
Schrik.
Of nu wat minder diep in de buidel en dan over twee jaar weer.
Minder schrik.
Dat wordt dus keuzes maken; een goede duurzame oplossing en dan waarschijnlijk pas volgend jaar naar Brazili�, of op de goedkope tuinmeubeltour en dit jaar naar Brazili�.
Ik ben er nog niet uit.

Begin van de vorige maand heb ik een opsomming gedaan van de te planten planten in mijn tuin. Volgens opgave zouden er zo'n 350 gaten en gatjes gegraven moeten worden, waar dan vervolgens een plant in kan worden gepoot.
Achter dat getal 350 had ik een paar uitroeptekens geplaatst, waarmee ik maar wilde aangeven dat dat er toch wel veel waren.
Vanmorgen had ik, als altijd, radio Rijnmond aan in de auto. Ik begon in een reportage waarin de reporteur aan het tellen was: tachtigduizend en een, tachtigduizend en twee etc. Later bleek dat ze het poten van helmgrasplantjes aan het tellen was. Ruim 80.000 planten planten. Daar ben je wel even zoet mee. Ze worden geplant op de Maasvlakte ii, waar een deel wel machinaal geplant kan worden, maar een deel ook gewoon handwerk planten is.
Dus ja, om nu een uitroepteken achter 350 te zetten?

Later in de uitzending werd verteld dat die 80.000 maar het begin is, in totaal planten ze er anderhalf miljoen helmgraspollen. Dat is pas een paar uitroeptekens waard.
Dus het zijn er 1.500.000 !!!!!!!!

Een oprit vol met stapel tegeltjes.
Niet voor aan de muur, maar voor in de tuin.

Moet wel dat graafmasjientje er langs kunnen. Die staat nu geparkeerd in mijn tuin, maar geen kaartje onder de ruitenwisser.

Alles staat deze periode in het teken van de tuin.
Stond er gisteren nog een container gevuld met hout, waarmee ik tot aan mijn pensioen de kachel had kunnen stoken, vandaag is de rest van de rommel uit de tuin geruimd, oude laven, potten, kerstboombakken, schommelstoelen en autobanden.
Het is nu echt een pleinvrees tuin:

Overigens, dat van die brandende kachel ga ik niet doen hoor:
a. heb geen ruimte in de schuur voor al dat hout,
b. heb geen bijl,
c. heb vrienden met een open haard en een bijl en een grote schuur,
c. heb centrale verwarming

Vandaag toen ik thuis kwam, was het wat meer zichtbaar dat er gewerkt wordt in de tuin. Naast de garage stond een container van 3 meter breed, 2 meter hoog en acht meter lang.
Of zo.
In ieder geval groot.
De schutting was voor een deel weg en die container was vol.

Toen ik de tuin in liep om te kijken wat de vorderingen waren, kreeg ik spontaan een aanval van pleinvrees.
Alle takken, stronken en ander afval was dus in die container beland en pas nu kon ik echt de omvang van mijn tuin weer waarnemen.
Groot.
Ik ben maar een rondje gaan wandelen.
In mijn tuin dus.
Ik kan er als nog een grasveld van laten maken. En dan zo'n karretje met verf kopen en er lijnen op uitzetten. Aan de kant kunnen dan twee tribunes worden geplaatst.
En dan kan ik kaartjes gaan verkopen.

Het hele weekend liep ik al met het idee rond om wat storm foto's te maken. Maar het was een beetje somber en grijs.
Vanmorgen scheen er een mooi zonnetje, dus de Hasselblad, twee statieven en een tas met digitaal spul in de auto gemikt en naar het Noordzeestrand bij Ouddorp gereden.
De weg langs het strand was afgesloten, althans ik geloof dat er misschien wel een bord stond wat zou kunnen betekenen dat je waarschijnlijk niet mocht inrijden, maar dat bord heb ik niet gezien.
Het was mooi, een forse wind van zee, die het zand over de duinen en de weg joeg. Lange sluitertijden foto's dus:

Ik hou het maar bij wat foto's. Zij vertellen het verhaal van mijn tuin: van oerwoud tot park.

Ja sorry mensen, ik was van plan dit weekend een fantastisch tuinfeest te houden, maar dat kan helaas niet door gaan.
Er liggen te veel bladeren in de tuin, dus he is glad.
Er liggen dode takken in de tuin, dus er is wat minder ruimte.

De tuin meneren zijn vandaag met wat licht snoeiwerk begonnen. Tot mijn stomme verbazing zag ik dat ik een schutting heb!

Morgen zal ik wat daglichtfoto's maken.

Er was nogal wat commotie over de te kraken ov sjip kaart. Heel gemakkelijk kun je het ding zelf, zonder tussenkomst van een bank opwaarderen.
Als gevolg van dit als een bom inslaande feit is besloten de uitfasering van de strippenkaart een maand uit te stellen.
Op zich een geweldig besluit, want in die maand kan dan mooi worden onderzocht hoe de ov sjip kaart veiliger te maken, de nieuwe kaart te produceren en alle bestaande kaarten te vervangen door dat veilige ding.
Ik heb al eerder gezegd, dat het mij niet zo kon boeien, als die ov sjip kaart niet deugt, voelen ze dat bij het vervoersbedrijf in de portemonnee.
Bij Arriva hadden ze de zelfde gedachte - of lezen ze mijn blog. En zij hebben het probleem wat verkleind. Ondanks het besluit de strippenkaart nog even in de lucht te houden, is Arriva gestopt met de verkoop van de strippenkaart. In plaats daarvan kun je nu alleen nog een soort van enkele reis kopen, met een prijs die ruim boven de strippenkaartprijs uit stijgt.
En daarmee wordt de kas gespekt, om straks het fraude verlies te kunnen opvangen.

Regeren is vooruit zien.

Ik kijk graag naar Top Gear. Ik geniet van het filmwerk, ik hou van de humor en kijk graag naar idioot dure auto's.
Ik kijk graag naar Top Gear, ze worden niet gesponsord door autofabrikanten, zoals al die lulli vlakke Nederlandse auto programma's.
Ik kijk graag naar Top Gear, die gasten zeggen gewoon wat ze willen en rekken zich weinig aan van gevoelige tenen.

Top Gear heeft het nieuws gehaald. Ze worden op het Mexicaanse matje geroepen omdat ze wat stereotype Mexicaanse beelden hebben gebruikt bij het beoordelen van een Mexicaanse sportwagen.
Mexico is wakker en staat op zijn kop.
Excuses zijn op hun plaats, anders volgt een economische boycot.

Ik ben niet zo van het fietsen. Komt waarschijnlijk omdat ik vroeger altijd die afgetrapte fietsen van mijn broers kreeg en dat ik, toen ik vroeger de 10km van Slikkerveer naar Rotterdam fietste (en 's middags terug) altijd wind tegen had.
Ik heb recent nog een hele tijd gefietst, maar dat was binnen, geen tegenwind, geen regen en een lekker muziekje er bij.
Maar dat buiten fietsen, daar heb ik het niet zo op.
Het kan ook niet, dat fietsen. Elk jaar wordt de winnaar van de Tour de France na een half jaar zijn prijs ontnomen omdat hij gedrogeerd was.
Nee, fietsen is niet goed voor een mens.

Tot dat: