Het klinkt makkelijk; er komt een moment dat je moet loslaten. Alleen hoe werkt dat, ik kom er niet achter. Als ik er aan denk komt er ook opstand, het is niet zo makkelijk. Er is een kant in me die vindt dat het goed is, alle energie is op. Toch is dit nog niet genoeg om los te laten. Mijn arts zei, loslaten hoeft niet altijd, je gaat een keer dood. Prober dus vooral niet te moeten, maar laat dingen gebeuren.
Ja, klinkt logisch, maar dit wekend kan ik mijn zus weer zien, moet ik daar dan niet mijn best voor doen? Of moet ik niets meer moeten??
Hee Willem, Ik denk dat je al wekenlang hebt laten zien dat je elke dag ontzettend je best doet. En dat verdient respect van iedereen. Je verdient ook om de rust te vinden om de dingen te laten gebeuren, zoals het gaat. Niets forceren. Dag na dag voelen hoe het voelt om die dag weer mee te maken. Zolang dat gevoel de moeite waard is, is die dag erbij ook de moeite waard geweest. Niets moet, maar je mag best verlangen naar komend weekend. Groot respect. JenS.
Ik heb zo ontzettend veel respect voor je. Je bent zo'n kanjer.Love you
Pittig Willem, lijkt me erg pittig.
Diep respect en bewondering voor je!
Zoals hierboven geschreven staat: je mag verlangen naar komend weekend.
We (Barbara en ik) denken veel aan je.
X
Ik sluit me woord voor woord aan bij Jack...tot morgen lief
xx