Vorige week had de spin-kanjer-instructeur een nieuwe les. Het gevaar bij zo�n nieuwe les is dat je in het begin met te veel weerstand trapt, en dat je dan op driekwart over de kop gaat, omdat je geen rekening hebt kunnen houden met wat er nog gaat komen. En dat is mij dus vorige week gebeurt. Nog net niet het spaarzaam genuttigde voedsel op de spinfiets achter gelaten.
Vandaag als gewaarschuwd man aan de slag. Met een paar kleine aanvullingen de zelfde les als vorige week, dus mij krijg je niet gek, een beetje zuinig met extra weerstand. Het is dus goed gegaan: bij het laatste nummer was ik precies hartstikke uitgepierd.
En toen kwam Peter met het toetje: we doen er toch nog maar eentje. Ging ik weer bijna over mijn nek.
Maar wel lekker hoor, dat spinnen.
Toetjes zijn meestal lekker maar niet op een al te zware maag..daar wordt je alleen maar misselijk van
My dutch is failing me: What is this "spinnen" you keep talking about?