Vandaag is tante Barrie begraven. Het was een mooie begrafenis met veel wijze woorden. Tante Barrie is herdacht als een zorgzame moeder en zuster, die midden in het leven stond. Een beeld dat wel correct is, vind ik.
Alhoewel ik mij leukere omstandigheden kan voorstellen, was het wel weer fijn om familie te zien. Terwijl ik vroeger zo'n familiemens was, heb ik de laatste 10-20 jaar weinig familie opgezocht. Hoe dat komt: weet ik niet, het is nu eenmaal zo. Na zo'n dag als vandaag bevreemd met dat, want ik vind niemand echt heel onaardig en heb - met de ��n meer dan de ander - plezierig gesproken. Niet dat ik nu ineens een fanatiek familieman ga worden, maar het door Barbara (kies maar welke) geopperde idee weer eens onder plezierige omstandigheden bij elkaar te komen trekt mij wel. Vraag mij echter niet het te organiseren, want ik weet soms op een re�nie te verschijnen zonder dat ik weet voor welke club dat was.
Ik vond het wel heel leuk te horen dat dit blog ook door de nodige neven en nichten wordt gelezen, een gedachte die mij inspireert en motiveert door te blijven gaan met dit weblog.
Ben ik toch een familieman...
Hoi Neef,
Eindelijk dan weer eens je weblog gelezen....je hebt gelijk. Het WAS een fijne begrafenis, en JA we zouden elkaar weer eens in ander omstandigheden moeten ontmoeten. Of je een familieman bent?? Diep in je hart vast wel. Het was inderdaad fijn om veel mensen weer te zien, alhoewel de tantes en ooms wel een klein groepje beginnen te vormen.
Fijne dag, liefs voor Yvonne, enne : de PC is afgeleverd bij Joke - haha dus daar zal je geen mailtjes meer over krijgen.
Liefs,
Eveline (voor jou blijf ik toch Eveline, en niet Eva - toch? :) )