Wat zijn we toch verwend met de hedendaagse techniek. Ik heb immers mijzelf min of meer verplicht dit dagboek bij te houden en dat houdt in dat elke dag aandacht aan een nieuw verhaal moet worden geschonken. Nu is dat op zich zelf nog steeds geen zware last, in tegendeel, ik doe het met plezier.
Op een dag als vandaag maak ik voor deze dagelijkse 'verplichting' gebruik van die fantastische draadloze techniek. Ik zit lekker in de tuin te genieten van een zwoele zomeravond - in tegenstelling tot andere dagen is het buiten aangenamer dan binnen - en dacht: 'Ach laat ik mijn weblog eens bijwerken'. Vroeger moest daartoe een flinke kabel worden uitgerold en het telefoonverkeer worden stilgelegd, omdat via een modem een 2600 baud verbinding moest worden opgezet. Daarna kwam het tijdstip van kabelinternet, maar moest nog steeds een netwerkkabel worden uitgerold. In dit draadloze tijdperk is dat allemaal niet meer nodig. Waar wij zitten, maken we een draadloze verbinding met het internet. Neef Marius doet het zelfs op volle zee.
Kortom, we zijn verwend.
En ik heb tenminste iets om mijn dagelijkse artikel te vullen
I'm waiting for you to write an entry from your bike, like I do from the boat!