Archieven van juli 2006

De afgelopen weken was het te warm om motor te rijden. Althans, dat is mijn mening, omdat ik alleen maar met mijn motorpak aan op de motor ga zitten. Maar vandaag was de temperatuur weer op een motorvriendelijk niveau, dus vanmorgen de Speedtripple van stal gehaald.
Na een paar weken 'cruisen' met de BMW was het weer heerlijk op het monster te rijden. De verleiding was dan ook erg groot om flink aan het gas te draaien en lekker te boenderen. En dat heb ik dan ook op een paar stukje van de route van en naar Rotterdam gedaan. (niet tegen Yvonne vertellen hoor!)
De frequente controles op snelheid hebben me mijzelf doen inhouden, maar het was weer genieten.

Morgen weer

Na het waterballet van gisteren was het vandaag de beurt aan een meer natuurlijk waterballet. Na de afgelopen weken van hittegolf, waarin af en toe een buitje viel dat de grond niet nat maakte, moesten we vandaag na een paar schijnbewegingen van de natuur toch echt even naar binnen vluchten omdat het serieus begon te regenen. Overigens na een minuut of 10 was het al weer gedaan met de waterpret, dus of de boeren blij zijn met deze regenbui geloof ik niet.
De temperatuur is echter in huis naar een aangename waarde gezakt, dus ik ben er wel blij mee.

Om de ernst van de wateroverlast aan te geven: Eek - onze kater - lag in de tuin. Hij is nogal een schijtert. Maar deze bui heeft hem slechts genoopt iets dieper in de tuin onder de bomen te gaan liggen om rustig zijn middagslaapje af te maken.

Het was een natte zomerdag, maar niet omdat het regende.
Wij waren vandaag op bezoek bij Esther en Martin om naar hun jonge kitten te kijken. Daarnaast natuurlijk ook om lekker bij te kletsen en onder het genot van een lekker glas ros� een broodje geitenkaas met bacon en honing te nuttigen. We zaten dus bij een lekkere temperatuur in de tuin toen Esther een beetje balorig wat water mijn kant op gooide. Aangezien mijn waterflesje nog goed was gevuld, kreeg Esther meteen de rekening gepresenteerd. Uiteindelijk monde dit uit in een watergevecht, waarbij een tuinslag werd ingezet. Gelukkig beheers ik het op het juiste moment dichtknijpen van de slang beter dan Esther, zodat het uiteindelijk een oneerlijk gevecht bleek, waarbij Esther geen droge draad meer aan haar lijf had.
Wellicht leert ze het wel eens....
Na deze uitspatting hebben wij de dag met een heerlijke maaltijd aan de haven in Middelharnis afgesloten.

Yvonne en ik doen niet aan verjaardagskadootjes. Tenminste dat zeggen we. We vinden dat we niet op onze verjaardagen hoeven te wachten om kadootjes te geven of te krijgen. Dus krijgt Yvonne begin juli 'voor haar verjaardag' een mooi elfenbeeld, dat ze graag wilde hebben en krijg ik in juli 'voor mijn verjaardag' een nieuw objectief.
Vervolgens zegt Yvonne dat ze voor haar verjaardag een paar bedels aan haar ketting wil hebben en krijg ik een nieuw horloge.
Vandaag besloot ik voor Yvonne toch een verjaardagkado te kopen, maar dat mislukte. Ik kon het niet voor me houden, dus dat 'verjaardags'kado heeft ze ook binnen. Daarna rekende ze uit dat ze over twee weken jarig is en dus nog twee kadoos te goed heeft.
Ik denk dat ik daar maar aan toe geef, immers volgens die traditie loop ik binnen, ik ben immers pas in oktober jarig.....

Yvonne schreef vandaag op haar weblog dat ik een bikkel ben, omdat ik ook vandaag weer ben wezen spinnen. Nou kan Yvonne dat vinden, ik voel me op dit moment meer een vergiet. Het vocht loopt aan alle kanten mijn lijf uit. Sterker nog, ik voel me een beetje als de laptop, waarop ik (wel lekker in de tuin) nu dit verhaaltje typ: ziet er leuk uit, maar de batterij geeft nog maar 30% aan, dus als hij niet gauw wordt opgeladen, houdt hij er mee op.
Ik ga ook maar gauw even opladen, lekkere kop koffie, douche, boterham en een nachtje slapen. Dan ben ik weer de bikkel.

We klagen wat af in dit land. Op de ene plek wat meer dan de andere, maar overal houden we de Nederlandse traditie van azijnpissers in min of meerdere glorie overeind.
Bij ons in de ambtenarij is het af en toe wel ver doorgeslagen. We moeten een nieuwe muis omdat we anders RSI krijgen, de bureaustoel moet aan de arbo eisen voldoen, omdat we anders niet goed zitten, 19" schermen voor onze slechte ogen, met een beeldschermbril van de baas. We kunnen niet bij een overleg omdat we naar de stoelmasseur moeten. En druk dat we het hebben....met onze 36urige werkweek.
Maar vanmorgen sprak ik mijn buurman. Die voert een klus uit bij een oven. Daar ligt de gemiddelde temperatuur tussen de 35 en 40 graden. En als om 5 uur de klus niet klaar is, gaan ze gewoon door tot het wel af is. En daarna de volgende morgen weer om 7 uur paraat.
Als ik met de plaatselijke shoarma-boer over een 36 urige werkweek praat, schiet hij in de lag: '36 uur? Dat draai ik in een weekend'.

Het lijkt net of het leven bestaat uit het vestigen van records. Wie loopt het snelst de honderd meter, wie heeft de meeste overwinningen, wie is het vaakst wereldkampioen. In de sport zijn dit geaccepteerde zaken, we houden allemaal de nationale, continentale en wereldrecordlijsten bij in onze favoriete sport.
Er worden echter ook buiten de sport records bijgehouden, waarbij de zin me af en toe ontgaat. Vandaag vertelde de nationale weerman (Erwin K.) dat er een nieuw record was gevestigd. Sinds het begin van de weerwaarneming was het op de 25ste juli nog nooit zo warm geweest als vandaag.

Wat doen we met deze wetenschap?
Wie kunnen we deze fantastische prestatie toerekenen?
Hoe kunnen we deze prestatie verbeteren?

Ik weet dat ik makkelijk praten heb vanuit mijn tuintje in Oude Tonge. Maar als ik het nieuws uit het Midden Oosten volg, heb ik het gevoel dat daar toch wel zeer extreem op elkaar wordt gereageerd. Met forse hand en stevige spierballen proberen de partijen de tegenstander monddood te maken, terwijl de geschiedenis inmiddels wel geleerd heeft dat dat niet lukt. Het is alleen maar voeding voor meer haat, terwijl het zoeken van de dialoog toch de enige oplossing is met een kans op resultaat.
De bevolking van Jordani� is vooral de klos, maar eigenlijk kent dit conflict nergens winnaars.

Wat zijn we toch verwend met de hedendaagse techniek. Ik heb immers mijzelf min of meer verplicht dit dagboek bij te houden en dat houdt in dat elke dag aandacht aan een nieuw verhaal moet worden geschonken. Nu is dat op zich zelf nog steeds geen zware last, in tegendeel, ik doe het met plezier.
Op een dag als vandaag maak ik voor deze dagelijkse 'verplichting' gebruik van die fantastische draadloze techniek. Ik zit lekker in de tuin te genieten van een zwoele zomeravond - in tegenstelling tot andere dagen is het buiten aangenamer dan binnen - en dacht: 'Ach laat ik mijn weblog eens bijwerken'. Vroeger moest daartoe een flinke kabel worden uitgerold en het telefoonverkeer worden stilgelegd, omdat via een modem een 2600 baud verbinding moest worden opgezet. Daarna kwam het tijdstip van kabelinternet, maar moest nog steeds een netwerkkabel worden uitgerold. In dit draadloze tijdperk is dat allemaal niet meer nodig. Waar wij zitten, maken we een draadloze verbinding met het internet. Neef Marius doet het zelfs op volle zee.
Kortom, we zijn verwend.

En ik heb tenminste iets om mijn dagelijkse artikel te vullen

Zo langzamerhand gaat alles in een tropentempo. De warmte nodigt niet echt uit tot grote activiteit. Wel ben ik vanmorgen even naar Blijdorp geweest, ik dacht dat als ik daar om negen uur voor de poort sta, loop ik de kans wel wat activiteit bij de beesten waar te nemen. Het gevolg was dat ik om tier uur met het zweet op mijn lijf in een tuin liep, waar de beesten zich verstandiger toonden dan de mensen: zij hielden zich op de koelste plekjes zeer rustig.
Thuis gekomen met Yvonne de weekend boodschappen gedaan en gauw de tuin in.
Helaas vanmiddag weer geconfronteerd met lage suikerwaarden en daar wordt ik niet vrolijk van. Het zal wel komen van het minder eten tijdens het warme weer. Beter opletten dus.

Met dit warme weer zijn onze huiskatten buiten. Als wij thuis zijn, staat de deur naar de tuin open en kunnen de beesten naar buiten. Normaal gesproken geen probleem. De katten zwerven door de tuin en maken af en toe een uitstapje naar de buren. Nadir gaat nergens anders heen dan waar wij zijn.
Als het etenstijd is verschijnen de katten als bij toverslag, immers uit een bak eten is toch makkelijker dan een vogel of een muis vangen en die oppeuzelen.
Gisteren was het anders, Eek had geen zin om binnen te komen, die lag lekker in de tuin en vond dat dat zo goed was. Hij is een beetje schuw, dus oppakken gaat niet makkelijk en in de tuin kan het ook geen kwaad. Sylvester was in geen velden of wegen te bekennen. Dat is wat vervelender, want ze is een oude poes en heeft de laatste tijd last van ouderdomsproblemen.
Ook vandaag is Sylvester niet te voorschijn gekomen. Ze is nog nooit zo lang weg geweest, dus wij vrezen dat zij een plekje heeft opgezocht, waar ze rustig is ingeslapen. Op zich te verwachten, maar je wilt het toch graag zeker weten.
Misschien staat ze morgen voor de deur, misschien ook niet....

Terwijl iedereen op zijn Hollands over de warmte klaagt, ben ik vanavond toch maar naar de sportschool gegaan voor mijn donderdagse marteling. Afgelopen dinsdag was er al een les afgelast wegens gebrek aan belangstelling en de les die overbleef, volgde ik met ��n andere gek. Vanavond waren we echter met een heel gekkenhuis, acht enigzins gedragsgestoorde mensen die zich bij ruim 25 graden lieten afbeulen op de sportfiets. Normaal zweet ik al redelijk, nu liep het in stralen van armen en benen.

En lekker dat het was.....

De weersverwachtingen voor vandaag waren - als je van warmte houdt - nog beter dan gisteren. Temperaturen van 35 graden of meer.
Mij hoor je niet klagen.
Ik ben alleen vandaag niet op de motor naar het werk gegaan. Om nu met een leren pak, laarzen, handschoen en een helm in deze temperatuur te rijden, gaat mij iets te ver. Andere motorrijders denken daar anders over. Gisteren nog zag ik er een in alleen een korte broek, slippers en een helm op. Ik reed zelf met een redelijke snelheid, maar hij reed van me weg met een snelheid van ruim boven de 140 km/uur. Ik krijg de rillingen over mijn rug bij de gedachte dat hij komt te vallen.
Nee ik rijd met een pak aan, of ik rijd niet.

De idioten zijn de mensen achter eosdigitaal.nl/ Dit is een site voor canon-bezitters. Op de site is een discussieplatform. Om mee te discussi�ren moet je je registreren. Als je dat doet krijg je via e-mail een bevestiging, die moet worden geaccepteerd om uiteindelijk de registratie te voltooien. Tot zo ver niets aan de hand. Ik heb me dus aangemeld. Wacht nu al vier dagen op die bevestiging via e-mail. Als ik probeer aan te loggen krijg ik een melding dat mijn account is geblokkeerd. Ik moet dit melden aan de beheerder van de site. Via de gebruikers vind ik de beheerder, klik op het e-mail icoon en MOET DAN AANLOGGEN OM EEN BERICHT TE STUREN. Volgens mij moeten die gasten bij de KPN of de Postbak gaan werken.

De niet idioten zitten in de organisatie van de vierdaagse. Helaas zijn daar vandaag twee mensen overleden, mede als gevolg van de extreme hitte. Er is besloten de vierdaagse af te lasten, mede gezien de hoge temperaturen die de komende dagen worden verwacht. Verstandig en moedig besluit in een periode waarin vaak geldt dat 'The show must go on'

Zo, ik viel vandaag meteen met mijn neus in de (gesmolten) boter. Na een warme rit op de motor verheug je je toch wel een beetje op een heerlijk airconditioned kantoor. Dat viel tegen want er was een probleem met de koelwatervoorziening. Het was dus erg warm binnen en ramen kunnen niet open. Gelukkig was rond de middag het probleem opgelost en kon de boel een beetje worden afgekoeld. Als extra verkoeling werd er een kar met ijsjes in de hal gezet, waar we ons extra konden verkoelen.
Thuis gekomen wachtte me een verassing: Yvonne had een heerlijk zomers menu samengesteld bestaande uit:
Roomkaas gerold in zalm,
Gevulde vleestomaten met tonijnsalade en kappertjes
Gevulde eieren met zalm
Roze garnalen gemarineerd en op stokjes geregen
Harde worstjes
Aardappelsalade
Gekruide kleine gehaktballetjes
Stokbrood

Dat is nog eens thuiskomen.

Zo, dat was het dan. Morgen weer aan het werk, dus vandaag de laatste vakantiedag.
Een mens heeft niets te klagen, in drie weken ��n verregende dag, twee bewolkte dagen en een gemiddelde temperatuur van ruim boven de 20 graden. Mooi toch.
Vandaag toch maar wat huishoudelijke klussen gedaan, kwam tijdens de vakantieperiode (terecht) weinig van.
Voor de rest de dag in de tuin doorgebracht. Vanmorgen kwam Cees zijn vakantierelaas doen en daarna konden we gelukkig nog wat fotopraat doen: Cees fotografeert met mijn 'oude' camera.
Vanavond, na mijn eerste bijna hypo te hebben ervaren (niet leuk) een bosje gerookte paling weggewerkt en dan is het vanaf morgen weer orde van de dag.

Je kunt twee kanten op met de dag van vandaag: het is de 20ste vakantiedag, of het is gewoon weekend. Omdat ik een zeer plezierige vakantie heb gehad, hou ik het maar op de 20ste vakantiedag. We hebben lekker in de tuin gewerkt; dat wil zeggen: ik heb de heg geknipt en het gras gemaaid en Yvonne is met de BMW met open dak vers gerookte paling gaan halen.
De dag hebben we afgesloten door wat zalm op de BBQ te grillen en die met een lekkere bak sla en een goed glas wijn te nuttigen. Als dat geen vakantie is, dan weet ik het niet meer.
Morgen echt de laatste vakantiedag.

Zo, vandaag was dus de laatste vakantiedag. Nog een weekend te gaan en dan roept de arbeidsmarkt weer. Ik heb op de valreep voor de verandering nog maar een paar foto's gemaakt. Deze Mandril zat waarschijnlijk niet met mij mee te voelen omtrent het einde van de vakantie, maar het had zo maar gekund.
Ik ga de foto's bewerken en op mijn fotoblog een selectie plaatsen.

Ik heb het best naar mijn zin gehad en, om met een van Nicolien gehoorde uitspraak van haar vriendin af te sluiten, maandag aan het werk om mijn volgende vakantie te verdienen.

Het eind van de vakantie raakt in zicht. Vandaag maar eens afgekickt op het maken van foto's. We hebben lekker in Bergen op Zoom geluncht en gewinkeld en ik heb voor de vorm Yvonne's camera meegenomen, maar hij is niet uit zijn hoesje geweest. Lekker op een terras zitten genieten van eten en mensen, daar hoef ik niet ver voor weg (wel voor andere dingen hoor Marius).
Ik heb natuurlijk wel wat foto's bewerkt en fotoboeken en tijdschriften gelezen, maar dat telt niet.
Morgen officieel de laatste vakantiedag, maar ik laat de teller doorlopen tot en met zondag, hebben we vast nog wel een dierentuin - fotografeer gaatje.

Suc6 met de saxo Es en Mart....

Vandaag weer naar de Blijdorp zomeravond geweest. Bizar druk was het, maar wel leuk. Je komt steeds meer bekenden tegen, mensen van kantoor, fotografen, waar je steeds meer mee in gesprek raakt, en langzamerhand begin je ook steeds meer beesten te herkennen. Ik ken ze niet bij naam, maar deze mannetjesputter is wel een komediant. Het is net of hij er voor gaat zitten en ben je dan helemaal klaar voor een mooie serie, gaat hij met zijn rug naar je toe zitten.
Ik denk dat ik dat ook zou doen.
Zou er toch verwantschap zijn?

Volgens mij is Yvonne stiekem op reis geweest en had ze nu last van een jet-lag. Ik werd vannacht om vier uur wakker en het bed naast me was leeg. Die is even plassen, dacht ik en draaide me om. Om vijf werd ik wakker en naast me was het nog steeds leeg. Toen ik beneden ging kijken zat ze met een boek in haar stoel. Ze was klaar wakker...Ik ben nog even terug naar bed gegaan.
Vanmorgen om negen uur zei Yvonne dat ze moe was en toch maar even naar bed ging. Om twaalf uur was ze uiteindelijk wakker en uitgeslapen, het moet niet gekker worden.
De ochtend heb ik besteed aan het op orde krijgen van weer een aantal van de honderden foto's van vorige week. Vanmiddag hebben we de planten rond het huis op orde gebracht, oude in de container en nieuwe verse in de potten. Het ziet er weer vrolijk uit.

Stil h�, geen voetballen op tv......

p.s. ten overvloede - de foto's vind je via mijn fotoblog

Vanavond moet ik het huur-objectief gaan inleveren. Normaal gesproken zou ik dat - gezien de ervaringen met dat objectief - heel erg vinden. Maar ik kon de verhuurmeneer vertellen, dat ik het niet zo erg vond om het objectief in te leveren, want IK HEB ER ZELF ��N.
Jippie, ik mocht vandaag vervroegd mijn verjaardagskado ontvangen.
Bedankt hoor lief, en ja, ik ben een verwend mens.

Erg h� van Zidane.

Vanmorgen heb ik eerst een wandelingetje gemaakt door de Slikken van Flakkee. Er was overigens weinig te fotograferen, enerzijds omdat de wandeling door dichte begroeiing voerde, anderzijds omdat het regende. Op weg naar een andere locatie belde Yvonne me op met het voorstel eens uitgebreid te gaan lunchen in een van onze favoriete restaurants. Wel ik vind fotograferen leuk, maar eten leuker, dus naar huis en vervolgens naar Zeeland gereden. Het weer was inmiddels verbeterd, dus we hebben heerlijk buiten een uitgebreide lunch verorberd.
Yvonne heeft genoten van een voorgerecht met kreeft en krab en een Zeeuwse kreeft als hoofdgerecht (nadat zij een paar oesters als entree had opgepeuzeld) en ik heb Poon, kreeft, baars en lam genuttigd. Een kaasplankje als afsluiting en na ruim drie en een half uur zijn weer naar huis gereden om daar te gaan uitbuiken en dikliggen.

Vandaag, na de lange dag van gisteren, een rustige dag. Slechts de weekend boodschappen gedaan en mijn haar laten knippen. Verder ben ik bezig geweest met de eerste ordening van de berg foto's die ik gisteren heb gemaakt; dat houdt een mens wel even bezig.
Het allermooiste is van vandaag is dat ik van Yvonne een vervroegd verjaardagscadeau ga krijgen: het 100-400 objectief van Canon. En dan zwijgt een mens verder.

Overigens: Es en Mart - heel veel plezier met Caya.

Vandaag heb ik een al enige tijd geleden gemaakte afspraak met Esther ingelost: het ochtendlicht vangen in het bos. Omdat we allebei ook graag in dierentuinen rondwandelen, hebben we de bossen rond Apeldoorn gekozen, zodat we darna naar de Apenheul konden gaan. Rond deze tijd vang je het ochtendlicht al rond een uur of zes, dus om vier ben ik van huis vertrokken, Esther opgehaald en naar Apeldoorn. Vanaf half zeven tot een uur of half negen hebben we in het bos gewandeld en gefotografeerd. Daarna waren we ernstig aan koffie toe, dus de eerste periode in de Apenheul was voor omstanders geen pretje. Na de koffie kalmeerde Esther weer en konden we de apen fotograferen.
Ik ben uiteindelijk met 378 foto's thuis gekomen, dus werk aan de winkel, want met dat gehuurde objectief is het uitvalpercentage stukken lager dan vroeger.
Al met al een evenement om eens te herhalen, van de winter langs het strand? (Scheelt dilemma's)

Je hebt mensen die een proefvaart maken op een 38voets catamaran, ik heb het gehouden bij een proefrit op een KTM 990 Superduke. Geweldige machine, kan je echt fantastisch mee gummen. Dus ik heb wel een half uurtje lol beleefd en kwam met een grote greins terug bij de dealer. Maar ik zou mijn Triumph er niet voor inruilen. De KTM is goed voor het weekend, en vooral op het circuit, want daar moet je mee gassen. De Triumph is veel meer all round, je kan daar ook vreselijk hard mee door een bocht, maar ook het gewone dagelijkse gebruik gaat hem goed (veel beter dan de KTM) af. Dus de KTM is er voor als de jackpot wordt gewonnen.

Overigens heb ik vandaag geen foto gemaakt, ik heb energie opgespaard voor morgen. Dan haal ik om 5 uur ('s morgens!) Esther op en gaan we richting Veluwe om bosfoto's te maken.

Op fotodag 2 zijn we naar de eerste zomeravond in Blijdorp geweest. Op elke woensdag in juli is vanaf 6 uur de tuin voor abonnees open en die avondwandeling lieten we ons niet ontgaan. Een groot deel van de tijd werd opgeslokt door de ook 's avonds aanwezige file voor de Heinenoordtunnel, maar ja, sommige mensen moeten werken.
Daarnaast was het weer een mooie gelegenheid het huur-objectief stevig te gebruiken. Wel dat is goed gelukt. Favoriet van Yvonne is het prairiehondje, dus daar heb ik een flinke serie gemaakt. Zeer tevreden over het objectief, ook vandaag geen statief gebruikt. Je kunt voor een vergroting op het plaatje klikken.

Jammer h�, van Duitsland

Vandaag op vakantiedag 9 was het dus ook fotodag 1. Zoals al gemeld heb ik gisteren een objectief gehuurd, waarmee ik de komende week tekeer kan gaan. Dus vandaag naar Ouwehands Dierenpark getogen. Naast Blijdorp een favoriet, dus ook maar een abonnement aangeschaft. Het viel allemaal niet mee, want de heren van Rijkswaterstaat hebben besloten de Heinenoordtunnel een grote onderhoudsbeurt te geven. Dit heeft tot gevolg dat je 's morgens voor tienen met geen mogelijkheid het eiland af kan komen. Ik ben in de vakantiestemming om half acht gaan rijden, om voor de ergste warmte in de dierentuin te zijn. In het begin liep het vlot, maar uiteindelijk was ik pas om 9 uur Dordrecht gepasseerd, in plaats van rond die tijd in Rhenen te zijn. Nu ben ik in vakantiestemming, maar alle mensen die voor hun werk die kant op moeten zijn echt niet blij. En brullen dat er bussen rijden helpt ook alleen maar voor mensen die in Rotterdam moeten zijn.
Affijn, om 10 uur in Ouwehands aangekomen en ik heb het tot een uur of drie volgehouden. 280 foto's rijker en een liter of wat zweet armer ben ik weer naar huis gegaan.
Eerste indruk: tevreden; klik maar op de foto. Omgerekend naar 35mm standaard met 640mm brandpuntsafstand uit de hand genomen!!

Zo nu even eten en dan een uurtje spinnen voor het luie zweet.

Hoe goed kan een mens het hebben. Nou aan dit plaatje te zien best goed. Weer een prachtige dag. Mooi weer om van de tuin te genieten. Aan het eind van de dag de BBQ opgestookt, een goede fles wijn opengetrokken; vakantie in optima forma.

Vanavond mijn gehuurde objectief opgehaald, dus de komende dagen worden gevuld met fotograferen.

De feiten:
a) Zondag is een rustdag
b) Het was vandaag boven de 30 klein nulletje C
c) Het is goed toeven rond onze nieuwe tafel onder een parasol

Ofwel, vandaag hebben we lekker in de tuin gezeten. Genietend van de zon, een licht briesje, wat stukjes kaas en pate, een flesje bier en een flesje wijn, lekker eten.
Wat wil een mens nog meer.
Wel vandaag weinig.

De oude picknick tafel in onze tuin is niet meer. Ik heb hem vanmorgen aan stukken gezaagd en hem rest slechts de vuurkorf.

En dit is de opvolger. Vanmorgen na het gras maaien en aan stukken zagen van de oude tafel heb ik deze nieuwe set uitgepakt en gemonteerd. Dat was een warm klusje, maar dan heb je ook wat.

Vanavond lekker Indonesich gegeten aan de nieuwe tafel. Syl heeft alle stoelen geprobeerd.

en ik heb weer een mooie plek om mijn favoriete boeken te lezen.

Jammer hoor, van Engeland.