Archieven van april 2007

Vandaag - de geloof ik 300ste droge dag van dit jaar - is het Koninginnedag. In de grote stad is dat de dag van vrijmarkt en muziekfeest, maar op een dorp als hier wordt er nog een eerlijke obade en koekhappen georganiseerd.
En aangezien het de hele maand al ruim boven de 25 graden is, toog ik vanmorgen op de scooter, gewapend met camera het dorp in, om wellicht voor de laatste maal het traditionele feestgedrag vast te leggen.
Alleen vanmorgen om negen uur vroor het nog. Dus in mijn overhemdje op de scooter bleek niet zo'n fijn plan. Daarnaast begonnen de feestelijkheden later, de obade eerder en was iedereen naar Rotterdam of Amsterdam om naar een vrijmarkt te gaan.
Dus ik was snel weer thuis, ben bij een lekkere bak koffie weer ontdooid en heb vanaf heden dus echt genoeg van Koninginnedag.

Het is lang geleden dat ik voor een voetbalwedstrijd thuis bleef. De vaderlandse competitie is al gauw minder belangrijk dan bijvoorbeeld de kleur van mijn spijkerbroek (en mensen die mij kennen weten hoe belangrijk ik dat vind). Maar vandaag betrapte ik me er op tussendoor een paar maal op teletekst naar de tussenstanden te kijken.
Aam het begin van de laatste speeldag drie ploegen met een gelijk aantal punten komt niet zo vaak voor. De ontknoping was al even onverwacht: de ploeg met de minste kansen bleek uiteindelijk toch de lachende derde.
Dus vanaf nu wordt het interessant, want nu moeten de verliezende coaches met een verklaring komen, terwijl naar verwachting de winnende coach wordt ontslagen.
Ik hoop dat zijn broer hem volgt en ontslag neemt.

Yvonne heeft het vandaag noodgedwongen rustig aan gedaan. Gelukkig knapt ze wel langzaam aan op en in de loop van de dag bleef er ook weer eten in het lichaam. Ik heb me bezig gehouden met boodschappen en verzorging, een rustig rondje over het eiland en het afhandelen van zo'n 50 zoom-mailtjes, of wel vijftig te beoordelen foto's. Ik ben daar zeer selectief in aan het worden, anders wordt dat een dagtaak.
Vanavond lekker vroeg naar bed.

Vandaag moest Yvonne een dagje in het ziekenhuis doorbrengen om een kijkoperatie te ondergaan. We werden om half acht vanmorgen verwacht. Dus vroeg uit bed en vroeg op pad. Ik weet niet wat Yvonne het ergste vond, de operatie of de tegenvallende wachttijd van vier uur. Maar in ieder geval heel wat later dan verwacht kon ik weer bij haar. En toen begon de tweede wachtperiode, het enigszins verminderen van de misselijkheid en de noodzakelijke plas, die het signaal van ontslag uit het ziekenhuis inluidde.
Uiteindelijk ware we tegen een uur of zes pas weer thuis en heb ik haar lekker op de bank kunnen installeren. Hopelijk gaat het rap weer wat beter met haar, maar het komende koninginnebal zullen we dit jaar maar overslaan.

Toen ik vandaag thuis kwam lag er weer fanmail. De afdeling Justitie al al lang niets van zich laten horen en vond het nodig de contacten weer aan te halen. Ik was gespot met een snelheid van 86 km/u daar waar 80 was toegestaan; een overschrijding met wel 6 km/uur. Het was tijdens een omleidingroute door Dordrecht toen ik met Esther naar de zoomdag in Ouwehands ging. Ik denk dat Esther me heeft afgeleid.
Maar ja, dit valt nog wel mee. Vandaag op weg naar huis heb ik lekker rustig de route door de Hoekse Waarde gereden. Alleen het laatste stuk voor dat ik de snelweg weer opging omvatte een paar heerlijke bochten. Dus even de motor op ��n oor gelegd en genieten. Tot dat ik zag dat ik door een diender onder vuur werd genomen met een lasergun. Ik heb maar niet op mijn teller gekeken en laat me (onaangenaam) verrassen.

Overmorgen wordt prins Willem Alexander 40 jaar. Het wordt tijd dat hij aan het werk gaat, voordat hij op een leeftijd komt waarop de meeste mensen aan hun pensioen gaan denken. Eigenlijk heeft hij dus een luizenbestaan; een beetje studeren een beetje vliegles in het leger, een mooie vrouw opzoeken, trouwen en een gezin stichten. Solliciteren hoeft hij niet, want er is een baantje voor hem geregeld. Dus kan hij misschien rond zijn veertigste aan de slag.
Zijn collega in Engeland heeft het nog beter bekeken. Die Charles is geloof ik al 65 en moet nog in zijn baan beginnen terwijl hij de pensioengerechtigde leeftijd al heeft bereikt.
Maar ik zou toch niet willen ruilen.

Ik plaats mijn mooiste foto's op zoom - een site voor amateur-fotografen die elkaars foto's beoordelen. Zoom is een kwestie van een lange adem, je moet investeren in het beoordelen van foto's om reacties terug te krijgen. Het kent een systeem van fans, die een bericht krijgen bij het plaatsen van een foto, zodat je foto's niet snel 'onzichtbaar' worden. Op deze wijze krijg je dus behoorlijk wat fanmails. De laatste tijd zo'n 25 tot 30 op een dag. Dat zijn dus 25 tot 30 foto's die elke dag bekeken moeten worden. Beoordelen van dertig foto's per dag gaat niet meer lukken, ik heb ook nog een vrouw en een baan.
Nu is die site de laatste maanden zo populair dat de reactietijden aardig oplopen. De afgelopen dagen zit je rustig een minuutje te wachten tot een foto is geladen, en dan een minuutje om de foto in het groot te zien, en vervolgens een minuutje om je reactie (waar ik met mijn typevaardigheid al gauw 5 minuten mee bezig ben) op te slaan. AL met al 8 minuten per foto, maal 30 is 4 uur. Dus Zoom, jullie moeten versnellen of anders hou ik er maar mee op.

E�n van de koppen over de overname van de ABN AMRO bank vandaag op het internet. De bank gaat over in andere handen, maar de merknaam blijft bestaan. Ook Ajax (dat overigens volgende week GEEN kampioen wordt) blijft verzekerd van haar sponsor. De overname zal kennelijk geruisloos verlopen.
Ik ben benieuwd of dat waar is, immers andere berichten melden dat er 12.800 banen verdwijnen en 10.800 banen worden verplaatst naar lage lonen landen. Dit maakt allemaal niks uit, aldus een der directeuren, want het jaarlijks verloop is 23.000 werknemers per jaar. Ja, ja, maar er verdwijnen toch 23.000 mogelijkheden om bij die bank te gaan werken. En dat terwijl de verkoop van ABN is ingegeven omdat een paar geldhongerige heren duiten wilden zien en vonden dat de bank in stukken verkocht moest worden om hun geldhonger nog verder te stillen.
Tsja: het is eerlijk verdeeld: aan de ene kant de mannen in pak, die nooit genoeg geld verdienen en aan de andere kant 23.000 banen minder.

De verf is droog, de stemming zat er in, dus hebben we ons vandaag kwaad gemaakt op allerlei stapels met boeken. Daarmee hebben we de kast die Mart heeft gemaakt officieel ingewijd. We zijn er hartstikke blij mee.
En alsof er nog niet genoeg zweet was gedruppeld, heb ik ook nog drie wassen gedraaid en het gras gemaaid.
Blij dat ik morgen weer aan het werk kan :-)

Ik hing vandaag, na een intensieve fotodag (de fotoclub uit MIddelharnis bestaat 50 jaar en heeft doorlopende expositie, instructie en foto-beoordeling) lekker uit te buiken na een goed maal. Ineens wordt er op het raam geklopt en staan de buren (ouders van tweeling van een maandje oud) voor de deur. Het is maar te hopen dat die kinderen hier geen traumatische ervaring aan overhouden, zodat ze later, wanneer ze daar op zijn voorbereid, de foto's kunnen bekijken.
Wij hebben de overige buurtgenoten geallarmeerd.

Vandaag ben ik met Yvonne naar Ouwehands geweest. Afgelopen zondag was het druk met zoomers en was het tegen de dertig graden. Vandaag was het lekker rustig en een graad of 13. Stukken beter om te fotograferen en af en toe een bakkie om weer warm te worden.
Om in de fotografie te blijven heb ik tussendoor in vijf nieuwe fotoboeken kunnen bladeren en vanavond een uur naar foto's en dia's van de jubilerende fotoclub uit Middelharnis gekeken.
'T is maar goed dat ik van fotografie hou.

Op een zekere dag besluit je zo'n dertig medestudenten dood te schieten. Daarna schiet je jezelf een kogel door je hoofd.
Je bent zo beleefd om een briefje achter te laten waarin je uitlegt dat je door de omgeving bent gedwongen tot deze daad. Je had ze al eerder gewaarschuwd, maar ze wilden niet luisteren en nu kleeft het bloed aan hun handen.
Het is een instelling die ik vaker hoor. Als zij niet .... dan had ik dit niet hoeven doen. Het kennelijk gemakkelijk de schuld buiten je zelf te zoeken. Je kunt dan lekker je eigen gang gaan en je achter alle anderen verschuilen. Jij bent namelijk niet verantwoordelijk.
Ik word zacht gezegd niet goed van zo'n houding, het wordt mij te veel gebruikt als excuus om anderen te vermoorden of om je samen met je onschuldige kinderen voor een trein te werpen. Het ontslaat je kennelijk van de plicht om anderen het recht van een eigen mening te geven. Het is verderfelijk en - in het Amerikaanse geval - niet uit te leggen aan zestig ouders en ik weet niet hoeveel broers, zusters, vrienden etc.

Vandaag heb ik genoten van een Belg. Samen met Jack en Suzanne hebben Yvonne en ik een leuke avond doorgebracht in Gorkum. Eerst een hapje gegeten, wat Jack en mij beter beviel dan Yvonne en Suzanne, maar wij hadden warm en zij koud eten, en daarna naar het theater om een wervelende show van Wil Helsen mee te maken. Naast de humor op het toneel was het onbegrip voor ons lachen bij Yvonne een extra factor.
Ik beveel een ieder de show van Wil Helsen aan

Als je je zelf verplicht elke dag een stukje op je weblog te schrijven kan het wel eens voorkomen dat je het echt niet weet. Ik kan dan de boel volkletsen met echte onzin, maar daar heb ik niet zo'n zin in.
In plaats daarvan een foto van mijn fotovriendin Nancy; een foto die op mij grote indruk heeft gemaakt, het is een zelfportret van de worstelingen in haar leven.

Bij het opleveren van de nieuwe kast heeft Yvonne een beperking opgelegd gekregen. De eerstvolgende 48 uur mocht er niets in de kast worden geplaatst. Achterliggend twee redenen: als eerste moet de lak tijd krijgen om uit te harden en als tweede moet Yvonne tijd krijgen om uit te rusten.
Maar Yvonnen zou Yvonne niet zijn als.....

Het was vandaag een zoomfeest in Ouwehands dierenpark. Zoomers zijn lezers van het fotoblad zoom en zetten foto's ter beoordeling van elkaar op de zoom website. Zo af en toe wordt er een zoomdag georganiseerd en voor vandaag stond dus Ouwehands op de agenda. Dus vanmorgen om 7 uur vertrokken, Esther opgehaald, Mart met verfkwasten naar Yvonne uitgezwaaid en om een uur of negen ontmoetten we de 98(!) andere zoomers. Het was een hoog zoomlenzengehalte in de dierentuin. Afijn we hebben tot een uur of drie lopen zweten in 28 graden, ik met 5 kilo fotokameraspul bij me, en toen was het feest voor mij voorbij. Toen ik om een uur of vijf weer thuis was, heb ik snel even de foto's ingelezen en met Yvonne bekeken en nu gaat bij mij zometeen het lampje uit.

Bloed, omdat ik mijn hand stootte, zweet omdat het 25 graden is, en dan moet je niet met kasten sjouwen, en tranen van blijdschap.
Vanmorgen om 9 uur stond Mart voor de deur met een vrachtwagen spullen. Daarvoor waren we al lekker bezig geweest om de laatste spullen te verplaatsen, zodat er voor Mart wat werkruimte was. Het sjouwen begon, en ik begrijp dat Esther een beetje last van haar rug heeft, de kanjer heeft vanmorgen met Mart alles in die wagen moeten sjouwen.
Afijn, de leukste klus was het bovengedeelte van de kast: net zo breed als de kamer en over twee bestaande kasten heen op zijn plek getild! (Dat was echt zweten).
De rest van de dag is Mart bezig geweest met afmonteren en de laatste stukken in de grondverf te zetten. Na zijn vertrek hebben Yvonne en ik de achterkamer weer een beetje ingericht, kan ik nu naar bed. Morgen om half zeven er uit: ga met Esther fotograferen. Mart komt het laatste schilderwerk doen en gaat dan met Yvonne op een terras zitten eten. Dat wordt dus weer zweten.

Ik kreeg van de week een SMSje van Ineke: help: mijn e-mail doet het niet meer. Wel dat kan gebeuren, ware het niet dat ik 's avonds gewoon een e-mail van haar ontving. En trouwens vandaag ook nog twee e-mails, welke mij beiden aanmoedigden om op de een of andere site mijn vriendschap met Ineke electronsich vast te leggen.
Dus voor het eten maar even naar Ineke afgereisd om te kijken wat er aan de hand was. Wel er was van alles mis, vertelde ze: servers konden niet bereikt worden en ook haar antivirus programma had dringend een update nodig. Dus even aan de bak. Eerst haar e-mail programma bekeken: alles leek te werken. Er was alleen een bericht dat niet verstuurd was en bij verzenden kwam er een venster met de vraag een wachtwoord in te typen.
Ineke heeft drie e-mail accounts: werk, priv� en hotmail. Er was nog een vierde - slapend - account aanwezig. De betekenis hiervan krijg ik Ineke niet uitgelegd, maar toch heeft ze het gepresteerd om een e-mail op te stellen namens het slapend account! Dat account heb ik maar weggegooid. Antivirus update was op de een of andere manier al uitgevoerd en vol trots vertelde Ineke dat ze ook een rare e-mail had gekregen, die ze had weggegooid. Aha dacht ik: daar komen die vriendscap vragen dus vandaan!
Dat ene e-mailtje dat niet werd verzonden was aan mij gericht en ondertekend met
Een dikke kus van een BLONDJE
Tja, dat verklaart toch wel veel

De berichten bij de dokter vanmorgen waren overwegend goed. In de onderzoeken zijn geen kwaadaardige zaken aangetroffen, maar er zijn wel wat voorzorgsmaatregelen aangekondigd, welke middels een dagopname worden uitgevoerd.
Yvonne verwerkt dit soort zaken door aan de slag te gaan in huis. Nu komt dat goed uit want Mart komt dit komende weekend een boekenkast brengen (zie voor details Yvonne's weblog).
Dus is maar gelijk het idee opgevat om een vloerkleed op te ruimen. Nu staat er een boekenkast op dat vloerkleed, dus die moest leeg. Het waren gelukkig maar een paar boeken: twee stapeltjes, ��n op de tafel en ��n in de rest van de woonkamer. Afijn de boekenkast is verlost van zijn onderlegger, en Yvonne heeft weer wat om handen.

Morgen moet Yvonne weer voor een controle naar het ziekenhuis. Op zich allemaal niet zo spannend, maar ja, op zich telt niet altijd. Gebeurtenissen als deze staan niet op zich, maar hebben een plek in een leven van een mens. En in dat licht gezien is een ingreep die op zich niet zo spannend is ineens van een heel andere orde.
We hebben beiden ons aandeel ellende wel gehad, en een nieuwe hobbel op het levenspad zitten we niet echt meer op te wachten.
Mijn nuchterheid zegt dan: tja, als je kan kiezen sla je het over, maar je hebt niet te kiezen, dus je moet het er mee doen. Die nuchterheid helpt mij om energie te kunnen richten op zaken die ik kan be�nvloeden. Ik hoop dat ik dat een beetje kan uitstralen op mijn omgeving.
Ik zei net tegen Yvonne dat we alle ellende hebben moeten doormaken om verder te gaan met een leven dat de moeite waard is. Als je het zo kunt blijven bekijken, zal dat een bron van energie zijn om hobbels te nemen.
ioau

Vandaag maar even een reclamepraatje. Op aanraden van collega Fred heb ik een universele afstandsbediening van Logitech gekocht. Betaalbaar en functioneel. Ook bij logitech snappen ze de dingen. Het apparaat wordt met een USB kabel aan de computer gekoppeld. Je installeert een programma, dat met de afstandsbediening praat en via het internet de laatste versies van drivers, software en zo ophaalt en daarna begint het installeren.
Dat is niet meer dan een lijstje invullen met de apparaten (merk en typenummer) die je wilt bedienen. Daarna krijg je voorgeschoteld dat je combinaties wilt bedienen, bijvoorbeeld als je hebt opgegeven een dvd speler en een tv te hebben, wordt gevraagd of je volume regeling op dvd of tv wilt gebruiken, welk videokanaal moet worden gebruikt etc. Vervolgens wordt er een setje gemaakt, waarin je op de afstandsbediening aangeeft dat je een dvd wilt afspelen en het apparaat zet de tv aan, de dvd speler wordt aangezet, de tv gaat op het juiste kanaal en harder of zachter gaat naar de dvd speler. Wil je vervolgens een cd beluisteren, worden de juiste apparaten daarvoor aangezet en de niet benodigde apparaten worden uitgeschakeld. Kortom een apparaat met een bedieningsgemak waar duidelijk heel goed over is nagedacht.

Het zou van Apple kunnen komen...

Vandaag hebben we Esther en Martin op Paasbrunch gehad. In de aanloop nog wat huishoudelijke karweitjes gedaan en Yvonne die niet geheel 100 procent was een beetje uit de wind kunnen houden (en ik kan je verzekeren, dat valt niet mee om die rustig te houden). Afijn, we hebben lekker zitten smikkelen aan een tafel vol lekkers: zelfgemaakt vispat� van Es, zalm, garnalen, paling, kaasjes en pat�s, aardbeien vruchtensap en champagne om een en ander weg te spoelen.
Een mens heeft het maar goed.

Drie opvallende gebeurtenissen
- Eneco schreef ons bij de volgende afrekening 35 euro te storten in verband met de langdurige stroomstoring van een week of wat geleden. 35 Euro, daar kun je toch geen kind van opvoeden.
- Toen ik vanavond de hond uitliet, wist ik weer waarom ik niet meer wil kamperen. Er stond een kerel met een camper in het dorp langs de weg, terwijl de vlammen uit zijn plastic dak sloegen. Balen hoor
- Esther heeft eindelijk haar verjaardagscadeau meegenomen dat ze al een keer eerder was vergeten, ook fotoboek en orchidee niet vergeten. Wel haar tas met NS abonnement.....

De marathon van Rotterdam maakt nu ook gebruik van de electronische snelweg, getuige deze link.
Via Google Earth is het parcours van de volgende week te verlopen Rotterdamse Marathon te zien. Volgend jaar is via Google Earth live de postitie van de toplopers te volgen. Althans dit zou toch tot de mogelijkheden moeten behoren, gezien het feit dat je tegenwoordig al wandelend met je Tom Tom tot op de meter nauwkeurig weet waar je bent.
Nog een paar jaar en ze lopen virtueel een marathon.

Zo de eieren zijn verstopt, de Paasbroden gebakken en de Paaseitjes van chocolade liggen te wachten op de koffie. Ook de Pasen begint zo langzamerhand uitgemolken te worden tot een feest waar de oorspronkelijke gedachte door de commercie wordt verdrongen. Paastakken met versieringen zijn inmiddels een must.
Het evenement van de Pasen is toch echter de Paasshow bij auto en motordealer en - vooral niet vergeten - op tweede Paasdag een bezoek aan de meubelboulevard.
Gelukkig hoef ik daar niet naar toe, trouwens ik kan niet, want wij krijgen leuk bezoek.

Vanavond voor het eerst een poging gedaan om nachtfoto's te maken. De Botlek is met al zijn industrie daar wel een mooi gebied voor. Dus heb ik me vanavond als een behoorlijk verdacht persoon gedragen. Heen en weer rijdend voor de poorten van de industrie, kerend op wegen. auto in de berm en overal foto's maken.
Als ik nu maar niet verdacht wordt van het voorbereiden van een aanslag....

Door een elektriciteitsstoring bij de Shell is er wat chemische rommel vrij gekomen. In een deel van Spijkenisse was dit te zien omdat daar een wit poeder op de straat lag. Door wat communicatieproblemen is de informatie rondom dit poeder wat laat op gang gekomen. Uiteindelijk bleek het redelijk onschuldig, maar
de nieuwe burgemeester van Spijkenisse werd ingehuldigd, en had dus geen tijd om bij radio Rijnmond (rampenzender in geval van nood of dreiging) te verschijnen; een kwestie van prioriteiten.
De loco-burgemeester verklaarde dat zij al lang wisten dat er geen gevaar voor de volksgezondheid was, dus met radiowagens rondrijden om de bewoners te informeren was niet nodig, dat doe je alleen maar als er een ramp dreigt. Dat mensen in hun rats zitten en gerust gesteld moeten worden kwam niet in het hoofd van de beste man op.
Kortom: een sterk staaltje overheidsprestatie.

Vandaag op kantoor kreeg ik mijn nieuwe laptop, een klein handzaam ding dat zo in mijn rugzakje past. Op kantoor gaat het apparaat in een docking station (excusez le moi) zodat ik een normaal scherm, toetsenbord en muis henb onderweg kan ik mobiel ons netwerk altijd bereiken.
Dus het apparaat neerzetten, programma's via het automatiek installeren en gaan. Alleen internet deed het niet, hij wilde een modem verbinding maken of zo. Dus ondersteuning er bij, spontaan werd er een internet verbinding via het netwerk gemaakt, alsof het nooit anders was geweest. (Ach, Windows denk ik dan). Bijna alles werkt dus vooruit maar. Het feit dat ik een werkmap maak om mobiele bestanden bij aankomst op kantoor te synchroniseren met ons netwerk is een handige optie: ware het niet dat die werkmap automatisch op een netwerkschijf wordt aangemaakt, zodat ik er thuis niets aan heb.
Afijn thuis gekomen weer eens geprobeerd een nieuwe linux-versie aan de praat te krijgen met mijn draadloze netwerk, maar dat is net Windows, werkt weer niet.
Dus maar gauw even met mijn Apple aan de gang om rustig te worden. Open ik net een e-mail van mijn gewaardeerde oudere broer met de vraag of ik hem en zijn vriend kan helpen bij een upgrade naar Vista.
Ik ga nu even een pilletje slikken...

Bij mijn werkgever moet je toestemming verkrijgen om neveninkomsten te hebben. Dit lijkt een normale zaak, maar volgens mij zijn er toch nog wel wat mensen die deze regel overtreden. Wat is het geval: De NS heeft een regeling dat, wanneer de vertraging een bepaalde grens overschrijdt, de NS een vergoeding aan de abonnementhouders uit keert. Nu zijn er trajecten waar vertraging een grotere zekerheid vormen dan de dienstregeling. En zeker de automatisering van het bedrijf speelt daar een belangrijke rol in. De laatste tijd heb ik al een paar keer gehoord dat een crash van een harde schijf van een computer voor uitval van het beveiligingssysteem kan zorgen en als een vrachtwagen in staat is de Randstand tot filewanhoop te brengen: bij NS zorgt een harde schijf voor het tot stil staan komen van het treinverkeer in Zuid Holland en Brabant. Ook vandaag weer extra inkomsten voor veel reizigers, weer een computer die het had begeven en het treinverkeer vanuit Brabant lag op zijn gat.
Dus rekenmeesters van onze overheid: aan de slag en controleren die neveninkomsten.

...om de politiek serieus te blijven nemen. We moeten het hebben van de partij voor de dieren, of anders de al eerder genoemde gevaarlijke gek van een Wilders. Zaken waarvan je niet echt gaat overlopen van vertrouwen, alhoewel Wilders mij motiveert om te gaan stemmen (op een andere partij om die gek te keren).
Nu hebben we net het debat over dubbele paspoorten gehad, lees ik in de krant dat ook Jan Marijnissen zich weer in het dubbele paspoorten verhaal gaat mengen. Kennelijk zijn er genoeg zieltjes mee te winnen en gaat het dus meer om goedkoop scoren dan om werkelijk belangrijke zaken. Na het constante gewauwel over het feit dat de PvdA belangrijke punten heeft ingeleverd om mee te kunnen regeren is er kennelijk nu een nieuw scorebord opgetuigd. De starre houding van 'er is maar een goede zienswijze en dat is de onze' werkt in het Nederlandse politieke stelsel nu eenmaal niet, je zult compromissen moeten sluiten. Kennelijk kan dat voor de SP niet werken en ga je dus over op het goedkope scoren. Niet echt vertrouwenwekkend.

Vandaag stond in het teken van wind en zon. De zon dreef me naar buiten en de wind zorgde voor mooie plaatjes. Vanmorgen eerst een anderhalf uur staan kleumen op de Brouwersdam, waar mensen met een surfplank en een vlieger de meest fraaie sprongen maakten.
Ik was alleen vergeten dat het nog geen zomer is, dus zo 's morgens met die wind was het knap koud.Maar goed, even naar huis, warm kopje koffie en met Yvonne in de BMW van het zonnetje genoten.
Uiteindelijk even bij Ouddorp op het strand geweest, waar ik plat op mijn buik foto's heb gemaakt van mensen die met een karretje en een vlieger heel hard over het strand stoven.

Ik heb nu wel een beetje een strak gezicht van die zon met wind.