Het was maar een kort weekend; vrijdag heb ik gewerkt. Dus na een rustig dagje gisteren, moest er vandaag toch weer wat gewerkt worden. Een bonte en een witte was waren het slachtoffer.
Daarna - het bloed kruipt waar het niet gaan kan - toch maar even het strand bij Ouddorp opgzocht om foto's te maken.
En omdat ik toch een wasdag had, heb ik die foto's ook maar gewassen, zodat de kleur er uit is.
Het leverde een - naar mijn mening - mooie serie op.
Archieven van september 2007
Wasdag
Smoes
Vandaag deed ik mijn zaterdagochtend rondje en kwam daarbij natuurlijk bij Ineke terecht voor een praatje en een bakkie thee.
Ineke verscheen met een restant van een fors blauw oog zichtbaar. Ik dacht dat ze het misschien aan de stok had gehad met de jeugd van Middelharnis, die er een gewoonte van maakt om bijna elke vrijdagavond bij haar voor de winkel tot diep in de nacht herrie te maken, bier te verstouwen en uiteindelijk een flinke vuilnisbelt achter te laten. Maar nee, daar kwam het niet van, ze was gewoon bij de kaakchirurg geweest die haar had behandeld in verband met een forse ontsteking in haar kaak.
Ik weet niet wat ik prettiger had gevonden, een vuist of een kaakontsteking, maar ik heb plastic tanden, dus bij mij loopt dat (hopelijk) niet meer zo'n vaart.
Nu weet ik dat Leon niet gewelddadig is en dat Ineke een hekel aan liegen heeft, dus in dit geval geen smoes.
Maar het is wel een goede. In plaats van de bekende glijpartij of lantaarnpaal als smoes voor een klap voor je kop door een klein ventje, is de kaakchirurg een welkome uitbreiding in smoezenland.
Beterschap Ineke, volgende week zie ik je hopelijk weer met een gaaf gezicht.
Lang leve Vista
Al eerder verschenen er op de Apple site reclame filmpjes voor Vista. Ze hebben daar een vooruitziende blik, want de voorspelde Vista problemen komen kennelijk in meer dan alleen de Apple reclames voor. De problemen zijn zo groot dat leveranciers als Dell tot juni volgend jaar nog het betere XP mogen verkopen.
Ofwel: Lang leve de vooruitgang?
Glad h�
Vandaag ben ik met Cees een dagje naar Zolder geweest. Zolder - voor als je het niet weet - is een circuit in Belgi�. Daar worden regelmatig circuitdagen gehouden, waarbij je een dagje zonder gevaar voor bekeuringen er flink op los kunt scheuren.
Fotovoer zat dus.
's Middags begon het te regenen. En - in tegenstelling tot de meeste huiszolders - dan wordt het nat en glad op Zolder. Ze vielen er bij bosjes af, maar de stoere mannen gingen toch door met scheuren.
Deze meneer remde een bocht iets te hard aan, hetgeen hem op een flinke schade kwam te staan. Zelf had hij niets anders dan een ingedeukt ego.
Ik zit dan wel op hyves maar....
Al eerder vertelde ik dat ik me op hyves heb aangemeld. Ik wil niet te flauw doen, dus ik ben een beetje aan het onderzoeken wat er zoal kan.
Je moet dan wel flink geduld hebben, want de site is niet veel sneller dan zoom, en dat is niet al te best. Daarna heb ik ook het vermoeden dat hij erg voor internet explorer voor windoos is geschreven en kom bij mij niet aan dat al die browsers het zelfde zijn.
Afijn, ik heb me natuurlijk voor een fotogroep aangemeld en heb ook na tien pogingen en een vastloper een foto in die groep geplaatst. Na het bekijken, waarin de foto spontaan van mijn beeldscherm verdween, ben ik er maar mee opgehouden.
Zoals Wim Sonneveld zei: "Ach ik ben te oud voor al die rotzooi".
Voorlopig hyve ik op een laag pitje
Het is een terugkerend ritueel. Op het moment dat er iets niet volgens de gebaande paden gaat bij de KPN en je hebt hulp nodig, dan ben je de klos. Je moet je dan overgeven aan een stel idioten.
Wat is er gebeurd.
Ik belde vandaag naar huis. Yvonne was in de tuin, bij AH of op de wc en nam dus niet op. Ik krijg mijn antwoordapparaatmeldtekst en de piep.
Dan breekt en vrouwenstem van de KPN in, die me verteld dat de mailbox vol is en er dus niet kan worden ingesproken. Kan gebeuren. Alleen als ik thuisgekomen mijn berichten beluister verteld (dezelfde) KPN mevrouw me dat er geen berichten zijn.
Nu kom ik dus op het ongebaande pad.
Eerst op de site van KPN gekeken. Na wat zoekwerk vind ik dat er bij een volle berichtenbak een melding wordt gegeven dat geen berichten kunnen worden ingesproken. Dat weet ik, maar hoe forceer ik de spookberichten er uit. Op de site vind ik niets (alleen dat ik op een apple van firefox gebruik moet maken; de bemoeiallen).
Wat ik wel vind, is een telefoonnummer � 0,20 per minuut. Als ik dat nummer bel vertelt een mevrouw me dat het 20 cent per minuut kost en begint me dan lastig te vallen met een keuze menu.
Na precies 1 minuut ben ik door het menu heen bij de afdeling internet+bellen storingen.
Een nieuwe mevrouw neemt het stokje over door me uitgebreid te vertellen dat als ik een zwarte experiabox heb, ik die eerst 30 seconden lang uitgeschakeld moet houden.
Dat doe ik niet, want het zal mijn probleem niet oplossen en ik moet daarna wel opnieuw het gezeur van menuvrouwen aanhoren.
Enigszins geprikkeld krijg ik een echte stem. Alleen die probeert zo'n mevrouw na te doen. De stem leest uit een standaardvragenlijst voor. Ik heb geen zin in weer een minuten durend vraag en antwoordspel en breek bruut in op zijn standaardlijstje door te vertellen welk probleem ik opgelost wil hebben.
Hij zegt dat hij het begrijpt en verbindt me door met een expert.
Ik vertel weer mijn verhaal: volle voicemail die niet vol is; hoe lossen we dit op.
Hij begrijpt het niet, want hij gaat over interactieve televisie GRRRRR.... en gaat me doorverbinden naar weer iemand anders die me echt kan helpen.
Woest hang ik op.
Wat ze bij de KPN niet doen, heb ik zelf toch maar even gedaan: even logisch nadenken.
Ik belde Yvonne: die zat aan de telefoon. Internet+bellen schakelt dan door naar het tweede nummer (wat wij dus alleen voor nood en fax gebruiken). Dus niet het hoofdnummer had een volle voicemail, maar het uitwijknummer. Dus het uitwijknummervoicemailnummer (3x woordwaarde) gedraaid, uitwijknummer berichten geluisterd en mailbox geleegd.
Probleem opgelost.
Met dank aan de idioten van de KPN die je toch maar mooi dwingen zelf na te denken.
Twee maten
De titel slaat niet op een innige vriendschap maar die dingen waarmee soms gemeten wordt.
De Nationaal Co�rdinator Terrorismebestrijding kwam in het nieuws omdat hij mensen als Wilders bekritiseerde. Hij vond dat iedereen het recht had alles te zeggen, maar ook de plicht heeft om van dat recht af te zien. Hij doelde daarmee onder andere op Geert Wilders, die met zijn scherpe (lees ongenuanceerde) stelling name tegen alles wat Islam of Marokko ademt fel van leer te trekken en alles en iedereen daarbij over een kam te scheren. De N.C.T. vond dat hiermee radicalen in sp� over de streep worden getrokken.
Wilders stond natuurlijk op de achterste benen. Hoe haalt de N.C.T. het in zijn botte hoofd om meneer Wilders zo ongepast te bejegenen.
Zo langzamerhand begint die Wilder een karikatuur van zich zelf te worden. Jammer dat zo weinig mensen dit in de gaten hebben.
Alsof ik dit weekend nog niet genoeg door het gat van mijn camera had gekeken, ben ik vandaag maar een rondje gaan fotograferen in Ouwehands. Eigenlijk een beetje tegen beter weten in, want het was vandaag een prachtige zonnige dag, dus er waren nog een paar mensen op het idee gekomen om naar Ouwehands te gaan.
Maar ik heb het voordeel van een abonnement, dus kon de rijen voor de kassa glimlachtend passeren.
Ik heb in ieder geval mijn beweging weer gehad, want ik heb een uur of vier in de dierentuin doorgebracht.
En, zoals de gewoonte na zo'n dag, een paar honderd foto's uit te zoeken.
Toen ik thuis kwam heb ik nog wel het gras moeten maaien; Yvonne is streng en dat was de voorwaarde waaronder ik weg mocht.
Twijfel
Gisteren in Arcen heb ik naast het maken van foto's ook enige tijd met Mike besteed aan het praten over fotografie (Gek h�). Mike vertelde me dat hij zijn Nikon ging verkopen nu hij een d300 had besteld. Els had nog aangegeven dat hij met een extra objectief ook wel een tweede body zou kunnen houden, maar Mike was overtuigd dat hij met zijn huidige objectief uitstekend uit de voeten kon.
Ik heb natuurlijk niet nagelaten hem flink te laten genieten van mijn 10mm supergroothoek en 400mm tele.
Aan het eind van de dag vertelde hij me dat hij nog wel wat denkwerk betreffende objectieven had te verrichten.
Zij gaan het eind van het jaar naar Antartica, ik zou me daar niet durven vertonen zonder een echte groothoek.
Dus Mike.......
Broekhuizenvorst
Oh ja, zult u zeggen, natuurlijk Broekhuizenvorst.
Ligt dat niet vlak bij Arcen?
Klopt. Daar hebben ze een prachtig kasteel, met een enorme kasteeltuin er om heen.
Daar zijn we dus vandaag geweest. Vanmorgen om een uur of negen op pad naar het wereldberoemde Broekhuizenvorst, waar Els en Mike een huis hebben gehuurd.
Na de vlaai en de lunch zijn we naar Het kasteel van Arcen vertrokken en hebben daar heerlijk een paar uur door de prachtig aangelegde kasteeltuinen gewandeld. Mike en ik hebben de tuinen door de zoeker van onze camera's bekeken, Yvonne vanuit een comfortabele zit in haar rolstoel en Els was de klos, die heeft Yvonne voortbewogen.
We hebben er toch alle vier goed van genoten.
Gisteravond heb ik die WIlders weer zien brallen en ik kan dat niet aan zien. Als ik me zo uitlaat over groepen mensen, dan wordt ik opgepakt wegens discriminerende opmerkingen.
Hij komt er mee weg.
Hij betoogt dat de Koran aanzet tot haat, terwijl hij zelf bezig is met stemmingmakerij en het oproepen van haat.
Ik ben het met veel zaken binnen verschillende godsdiensten zeer oneens, maar ik gun ieder ander daar het zijne van te denken. Mensen als Geert Wilders zijn zo machtsgeil dat zij die tolerantie vergeten en haat gevoelens bij grote groepen gemakkelijk te be�nvloeden mensen aanwakkert.
Volgens mij hebben we daar in het verleden niet al te beste ervaringen mee gehad.
Amerikanen zijn gek
Maar je hebt er ook wel goeie onder.
Ik las vandaag op nu.nl dat een Amerikaanse senator een rechtszaak ging aanspannen tegen God. Hij wil God aanklagen wegens alle ellende in de wereld.
Typisch Amerikaans dacht ik. Hoe kan dit nu goed gaan. Een zaak tegen de duivel zou kunnen, die heeft immers een advocaat (de advocaat van de duivel).
Maar God?
Als Hij deze rechtszaak verliest, wordt Hij dan bij verstek veroordeeld?
Maar toen ik verder las, bleek deze senator niet zo gek. Hij spant deze rechtszaak aan als protest. Protest tegen het feit dat elke Amerikaan iedereen zo maar voor de rechter daagt omdat zijn schoenveters verkeerd zijn geknoopt of zo.
Gekke Amerikanen.
Alhoewel, ik hoorde vandaag op kantoor dat in Nederland iedereen zo maar een sloopvergunning kan aanvragen. E�n van onze trouwe Sparta supporters had een sloopvergunning voor de Kuip aangevraagd. Zo'n aanvraag wordt in behandeling genomen. Daar moet je overigens wel voorzichtig mee zijn, want de leges voor zo'n vergunning kunnen best oplopen!
3e dinsdag lulverhalen
Het is vandaag de derde dinsdag in september, de dag dat het kabinet zijn begroting presenteert. De dag van de lulverhalen, waarin iedereen zijn draai weet te geven aan waarom het allemaal goed gaat (regering) of niet (oppositie).
Iedereen uit de oppositie heeft het over het onbegrip over de man die het geld verdient en in de file staat, waarom wordt dit niet opgelost vragen ze zich in koor af. In de afgelopen 8 jaar hebben ze zelf deel uitgemaakt van de regering en het ook niet opgelost, maar het korte termijn geheugen doet het even niet meer.
Minister Rouvoet zit uit te leggen dat de kinderbijslag weliswaar wordt aangepakt, maar de schoolboeken worden vrij, dus eigenlijk gaan we er op vooruit. Hij is kennelijk vergeten dat de btw naar 20% gaat en de ziektepremie verder stijgt.
Balkenende heeft de mooiste. Het gaat economisch weliswaar goed, maar je moet het dak in de zomer repareren. Als het economisch wat minder gaat is het verhaal dat we allemaal de broekriem moeten aanhalen.
En dan vinden we het gek dat de burger vervreemd van de politiek. Je zou bijna verlangen naar Pim.
De idioterie van de sport (3)
Ik ben een racesportliefhebber (3x woordwaarde). Vroeger keek ik naar alle sporten waarbij auto's of motorfietsen waren betrokken. Maar met name het favoriete formule 1 is al jaren niet meer om aan te zien. In vaste volgorde rijden de heren achter elkaar aan, een wedstrijd wordt gewonnen door pitstrategie. Het is onbegrijpelijk dat er nog zo veel mensen naar kijken, maar kennelijk is het nog steeds interessant. Ron Dennis van het McLaren team ging niet in beroep tegen de opgelegde boete van 100 miljoen dollar (!!!), maar legt dat geld kennelijk zo op tafel. Menig bedrijf zou bij een tiende van dat bedrag al failliet gaan, maar in de Formule 1 gaat er belachelijk veel geld rond, zo'n boete maakt dus niet uit.
Ik heb Jeremy Clarkson (Top Gear) al vaker de suggestie horen doen dat om F1 wat aantrekkelijker te maken, de coureurs punten zouden moeten krijgen voor een geslaagde inhaalactie (op het circuit). Het is dan aan de goede rijders om zo slecht mogelijk te trainen, want hoe verder naar achteren, hoe meer inhaalpunten er verdient kunnen worden. Maar ja, dat zou de spanning in de wedstrijd terug brengen en daar is kennelijk niemand in ge�nteresseerd.
Eigenlijk is F1 dus het zelfde als voetbal. Er is geen moer aan en toch wordt er gevochten om de kaartjes door de kijkkuddes, die het kennelijk allemaal geen moer uitmaakt of ze nu wel of niet iets te zien krijgen.
Ik, ik kijk naar motorsport. Daar worden per rondje al gauw 10 inhaalpunten gescoord.
Er in getrapt
Gisteren bij mijn bezoek aan Ineke vertelde Esther me dat ze mooie foto's van haar vakantie op het internet had staan. Ze had ze in haar Hyves account geladen. Dus kon ik niets anders dan ook maar een hyves account op te zetten om die (MOOIE) foto's te bekijken (Ik zou ze op FlickR zetten, dan kan iedereen ze bekijken).
In de komende weken zal ik moeten uitvinden wat Hyves voor mij betekend, maar ik vrees dat ik een niet al te actief lid zal worden. Praten doe ik het liefst in het echt, en dat interactieve sms, msn en hyves is niet zo aan mij besteed.
Maar voor de belangrijke zaken:
Ineke, van harte meid en dat je maar heel oud mag worden en gelukkig mag blijven.
En vooral niets van je streken verleren (Eindelijk een reden om deze foto te plaatsen)
Fotodag
Vandaag was fotodag.
Vanmorgen al vroeg op pad gegaan om van het ochtendlicht te lunnen genieten. Het had net geregend, dus alles was lekker fris. Toen de zon begon door te breken was ik aan het Haringvliet.
Vogeltrek.
Vanmiddag ben ik met Yvonne naar een roofvogelshow geweest. Het mooiste moment was natuurlijk Yvonne die aan het kroelen was met een grote Oehoe. Kijk maar op haar weblog om te zien of ze dat leuk vond.
Het was heerlijk weer. Voor de vogels een beetje warm, dus die kregen een douche:
En nu?
Foto's bewerken.
De klucht Verdonk
Rita Verdonk heeft de regie over haar eigen klucht.
Leek het gisteren nog een verrassing dat zij uit de fractie werd gezet, vandaag was er nieuws waaruit blijkt dat het allemaal gepland is. Weken geleden was zij al een journalist aan het polsen over wat hij vond van 'de lijst Verdonk'. Dit weekend is het VVD congres. Een mooier moment is er niet.
Ze richt haar eigen partij op en Rutten wordt van het weekend door de VVD afgezet.
Haar wraak is zoet, zij laat slechts een rokende puinhoop achter.
Nooit meer terug
Vandaag was weer zo'n dag. Op controle in de Daniel den Hoed.
Zo'n bezoek heeft altijd twee kanten: je wordt weer geconfronteerd met een rot periode uit je leven en aan de andere kant de bevestiging dat het nog steeds goed gaat.
De vorige keer was al aangekondigd dat het deze keer - als alles goed met me zou gaan - de laatste controle zou zijn. Dus eigenlijk extra spannend.
Ik wist zelf best wel, dat er niets bijzonders zou zijn. Dus vanmiddag vol goede moed - en met wat minder spanning dan anders naar de Den Hoed. Ik hoefde gelukkig niet lang te wachten.
Bij de specialist binnen liep het zweet me toch weer langs de rug, maar alle bloeduitslagen waren goed, luisteren naar longen en hart leverde een tevreden blik op en na een korte toespraak kreeg ik mijn afsprakenkaart mee zonder een nieuwe afspraak.
Ik hoef nooit meer terug. Een bevestiging van wat we al wisten, maar....
IK HOEF NOOIT MEER TERUG
Schrijver(')(i)s (b)lo(g)(k)
Deze enigszins rebus-achtige titel staat voor een omschrijving van de staat waarin diverse delen van mijn lichaam zich bevinden.
1. schrijver is log.
Dit heeft met mijn fysiek te maken. Vandaag ging het met Yvonne erg goed. Ze heeft van alles in huis gedaan, boodschappen gedaan en, niet in de minste plaats, jachtschotel klaar gemaakt. Dit is een van de weinige gerechten waarvan ik nog een bord moet eten, nadat ik al vol zit.
Zo vreselijk lekker.
Maar daarna zit je de rest van de avond als een log nijlpaard op de bank.
2. Schrijversblok.
Na een paar hectische dagen op het werk ben ik redelijk sufgeluld. En dat maakt het bedenken van en schrijven over een onderwerp niet bepaald makkelijk.
ad 1. Ik ga straks lekker sportief voetballen kijken
ad 2. toch mooi weer een verhaaltje
De NS komt wel altijd in het nieuws
Elke dag staan er files. De ene dag wat meer dan de andere, maar ook al staat er 10km in de rij te wachten totdat een paar auto's met blikschade zijn opgeruimd, dan nog komt het op de radio niet verder dan de filemeldingen, en op tv hoor je er helemaal niks van
Als er bij de spooorwegen echter een keer iets mis gaat - sein storing bij Utrecht - dat haalt dat de kranten, het journaal, de actualiteitenprogramma's, nu.nl en een onderzoekscommissie in de tweede kamer.
Het is toch raar verdeeld, want als je op jaarbasis de vertragingen (en kosten) in het verkeer vergelijkt met die van de NS, dan wordt er met twee maten gemeten.
En dat is niet eerlijk.
Dus wellicht iets voor een actiegroep: NS niet meer in het nieuws ?
Ben ik nou zo slim....
of zijn jullie zo dom. Om maar eens een gevleugelde uitspraak van Louis van Gaal aan te halen.
Ik moest vanavond tanken. Dus ik rijd een tankstation binnen. Bij een van de pompen staat een oranje pilaar. Meestal geeft dit aan dat die pomp defect is, maar ik zag voor de rest geen briefje of bordje. Maar goed, er waren meer pompen vrij dus ik reed door en vulde de tank.
Bij het afreken vroeg ik of die pylon bij pomp 2 aangaf dat ie kapot was. 'Ja, pomp 1 is kapot' was het antwoord. Ik vertelde dat het niet handig was om dan een pylon bij pomp 2 te zetten. Niet begrijpend staarde de man me aan. Uiteindelijk ging hij maar op onderzoek uit, maar of dat tot resultaat heeft geleid heb ik maar niet afgewacht.
Het zit in het beroep denk ik.
Jaren geleden had ik ook al zoiets bij een benzinepomp. Wij gingen op bezoek en waren vergeten een bloemetje voor de gastvrouw te kopen. Ik stopte bij een benzinepomp, omdat daar toch vaak voor stommelingen als ik een bloemetje te koop is. Maar ik zag geen bloemen. Ik vroeg aan de pompmeneeer: 'verkoop je geen bloemen?'.
'Ikke niet', was het antwoord.
'Waarom niet?', was mijn spitsvondige reactie.
'Dan moet ik de helft weggooien', antwoordde hij.
Ik zei: 'Dat moet je niet doen joh'.
'Waarom niet, wat moet ik er dan mee doen?', vroeg hij
Ik zei: 'Die moet je ook verkopen'.
Aan zijn niet begrijpende blik denkend, verwacht ik dat de man er nog steeds niet uit is.
Het volgende hebbeding?
Apple heeft een nieuw hebbeding. Ze hebben de i-phone ontdaan van de telefooneigenschappen en zie daar de nieuwe iPod.
Nu ben ik een erkende Apple fan, maar soms gaat het mij te makkelijk.
De reguliere iPod is te verkrijgen met 80Gb of 160Gb. De nieuwe iPod touch gaat voor 50 euro meer dan de klassieke iPod over de toonbank en wordt dan geleverd met 8Gb of 16Gb. Je moet toch wel een enorme fanaat zijn om 300 euro te betalen voor een speler met de capaciteit van een nano, die 100 euro goedkoper is of 50 euro duurder dan een iPod met 80Gb.
Er wordt wel erg gezinspeeld op de gimmick van het scherm, wat de meeste tijd in je binnenzak zit.
Wil je er ��n, dan zou ik wachten tot ie er met telefoon is.
Twee maal is scheepsrecht
Vandaag lekker met Yvonne op pad geweest. We komen graag in Bergen op Zoom en vandaag had Yvonne met uitgenodigd voor een lunch. Dus de kar achter in de auto en lekker op stap. Er is daar vaak wat te doen, maar ik leer het nooit. Gewoon mijn camera thuis gelaten (we gaan immers eten). Stonden ze daar wel een demonstratie jumpen te geven, en ik dus met lege handen.
Wel lekker met mijn vriendinnetje aan de wandel geweest.Vandaag was het ook weer een avond van de verlichte boerderijen. Dus met camera op pad. Mooie serie foto's gemaakt, maar ik was wel blij dat ik wat vaker op flakkee rond rij, want in het pikkedonker over die smalle weggetjes valt niet altijd mee. Om 11 uur gingen de lichten uit, ik had pas de helft gehad. Volgend weekend de rest.
Vista
Vandaag op het nieuws de grote stroom van klachten over Vista. Vooral het niet functioneren van randapparatuur is een veel gehoorde klacht.
Nu heb ik een tool om filmpjes te laten zien op mijn blog en ik ben een fan van apple reclame dus hierbij de vooruitziende blik van de apple reclamemakers
Gefotoshopt
Ik moet vanaf nu het label 'gephotoshopt' op mijn site plaatsen, immers bijna alle foto's die ik hier en om mijn fotoblog laat zien, zijn door de photoshop mangel gehaald.
Nu sta ik hier een beetje dubbel in. Ik geloof niet in niet gemanipuleerde foto's. Immers de fotograaf begint al met het bepalen van wat hij wel en wat hij niet wil laten zien. Standpunten, belichtingscorrecties het zijn allemaal zaken die al vanaf het begin van de fotografie een rol spelen.
Daarnaast is ook vroeger in de donkere kamer al flink wat aangerommeld met foto's. Samenvoegen, weglaten, doordrukken en tegenhouden; elke fotograaf heeft er mee van doen.
Photoshop is in die zin niets anders dan een elektronische donkere kamer, het maakt het manipuleren alleen wel een stuk eenvoudiger en toegankelijker.
Wat wel verderfelijk is, is het omwille van verkoopcijfers verregaand manipuleren van een beeld. Het is een spanning tussen wat mensen willen zien en wat we mensen willen laten zien. Het cre�ren van een vals beeld waar mensen zich aan gaan spiegelen is nooit goed.
Een paaltje weg shoppen voor een mooie foto is altijd wat anders dan een leuk wegshoppen om een auto te verkopen.
Het mag wel, maar kom er eerlijk voor uit zou ik zeggen.
Ik photoshop dus
6:30: gammel een wandelingetje met Nadir
7:00: gammel in de auto
8:00: koffie en eerste overleg
9:00: gammel en een paar stukken en e-mails aangepast en verwerkt
10:00: gammel en tweede overleg
11:30: gammel een paar telefoontjes gepleegd
11:45: gammel naar huis
13:00: gammel mijn bed in
kilo, mega, giga, terra
Vanmorgen op het werk had ik een gesprek met wat automatiseerders. Daarbij was ik deze keer niet de oudste. We haalden wat geschiedenis op over onze eerste ervaringen met computers. Een van de verhalen ging over de eerste zaalvullende computersystemen met een kilobyte of vier aan intern geheugen en een kast of honderd met ponskaarten. Veel meer dan snel kaarten lezen kon het ding niet.
Ik kan daar wel wat van mijn ervaringen aan toevoegen, waarbij ik met nog in de priv�-sfeer herinner dat ik samen met een kennis van me een computer kocht met twee floppydrives en we vertelden dat een 10megabyte harde schijf nog maar zesduizend gulden kostte !
Vandaag heb ik mijn schijfruimte van de Apple uitgebreid; de foto's nemen inmiddels zo'n 110 gigabyte in beslag. In totaal beschik ik (bruto) nu over bij 1,4 terrabyte aan extern geheugen.
Kosten: een fractie van de kosten die 20 jaar geleden voor een 10Mb schijf werden betaald.
Ofwel van
4.096 (4kb) naar
10.485.760 (10Mb) naar
123.480.309.760 (115Gb) naar
1.539.316.278.886 (1,4 Tb)
Einde van de schoolvakanties
Nederland kent het systeem van spreiding van de schoolvakanties. Dit is uitgevonden om begin en einde vakantiepiek wat te verdelen; immers het helpt als we niet met 18 miljoen Nederlanders in het zelfde weekend naar de camping op de Veluwe afreizen.
Wel vandaag was de eerste dag nadat alle schoolvakanties ten einde zijn gekomen. In de afgelopen weken is Nederland dus geleidelijk aan aan het werk gegaan.
Hoe anders is echter deze maandag verlopen. Was het in de afgelopen weken merkmaar dat het wel wat drukker aan het worden was, vandaag was het weer een compleet gekkenhuis op 's Neerlands wegen.
Het heeft dus geen enkele zin om af te spreken dat iemand uit de omgeving van Utrecht om negen uur geacht wordt in Rotterdam aanwezig te zijn voor de aftrap van een project, de mensen komen niet eerder dan half elf binnen. Het bezoek dat om tien uur geacht aanwezig te zijn, laat om elf uur weten de moed op te geven. Al sluipend zijn ze in een gehucht beland dat op Google Earth niet is te vinden, maar hun navigatiesysteem laat hun weten dat de resterende reistijd nog wel anderhalf uur bedraagt.
Dus volgend jaar aan het einde van de vakantieperiode maak ik alleen afspraken met externen in de middag.
Of zou het beter zijn dat we de vakanties in plaats van over twee maanden over 12 maanden verspreiden; elke maand een provincie?
Rustig dagje
We waren vandaag wel van plan het een en ander te gaan ondernemen, maar daar is uiteindelijk niet veel van gekomen. We hebben deze dag eer aan gedaan en er een rustig dagje van gemaakt.
Ik was vannacht toch laat thuis van mijn foto rondje in Rotterdam en kon het ook niet laten voor het slapen gaan de foto's in te lezen en te bewerken. Al met al ben je dan wel een poosje zoet en ook voor mij gaan de jaren tellen.
Yvonne is nog steeds verkouden, dus om nu lekker naar het strand te rijden om uit te waaien leek ons niet zo'n goed idee.
Dus heb ik me vandaag met wat fotobewerkingen bezig gehouden en heb ook het gras nog maar eens gekortwiekt (wat dat betreft mag het winter worden, want dat gaat het gras in zijn winterslaap). Vanavond, na een lekker stukje zeewolf op het menu, hebben we lekker een filmpje gekeken en daarmee is het weer einde weekend.
Volgende week is Yvonne lekker mobiel en trekken we er op uit.
Rommel
Vandaag was er rommelmarkt in Oude Tonge. Omdat er ook iets met paalzitten werd uitgevoerd en de kerk open was voor publiek ben ik eens gaan kijken. Immers wellicht is het leuk een paalzitter te fotograferen en ook de binnenkant van een kerk kent soms te fotograferen juweeltjes.
Op weg naar de paalzitter toe heb ik me verbaasd over de rommel die te koop werd aangeboden. Het leek wel of er een bom was ontploft.
Het merkwaardige is dat mensen op een rommelmarkt hun rommel verkopen aan mensen die kennelijk nog niet voldoende rommel hebben. Als zij echter met de koopwaar thuis komen, zal vaak blijken dat ook zij tot de conclusie komen dat ze te veel rommel hebben en dat het hoog tijd wordt daar eens iets van te gaan verkopen aan andere mensen die nog niet voldoende rommel hebben.
In plaats van de zooi weg te gooien gaat het dus van hand tot hand, terwijl er elke keer weer voor wordt betaald.
Toch raar dat we betalen voor rommel die we toch weer gaan verkopen.
Eigenlijk raar dat we met onze rommel te koop lopen.
Met al dat gerommel ben ik dus niet bij de paalzitters terecht gekomen, maar een beetje paalzitter zit er nog wel een week.