Wij willen aandacht

Al sinds een paar weken is er tijdens de donderdag-les met spinnen een zekere trend te signaleren.
Wat is er aan de hand.
Op donderdag geeft Bart les. Bart is een aardige jongen en (zie eerdere verhalen) een goede martelaar. Bart had ook altijd goed aandacht voor zijn gemartelden. Sinds een paar weken zijn er echter een aantal nieuwe slachtoffers in de groep. Ik fiets dan samen met Daisy als oude rot mee en wij trappen ons in het zweet om een goed voorbeeld te zijn.
Je zou denken dat Bart ons daar dankbaar voor is.
Maar nee, zijn aandacht gaat uit naar de nieuwe (jonge vrouwelijke) garde. Zij krijgen aandacht, kleine toespraakjes. Alleen het feit dat ik af en toe brul dat mijn water op is, levert me nog wat aandacht van hem op. Maar Daisy knalt de hele les tevergeefs met haar kauwgum.
Na afloop van de les gaat hij als een chef-kok in een restaurant zijn gasten af om te vragen hoe het is gegaan.
Echter op het moment dat hij bij mij of Daisy komt, is het ineens tijd voor rek en strek oefeningen. Ook daarna krijgen we geen aandacht, ternauwernood een 'tot volgende week' als we weg gaan.
Volgende week maken we een spandoek met de tekst 'Wij zijn er ook nog'. Misschien dat dat helpt.