Yvonne was vandaag in het ziekenhuis voor haar vier-wekelijkse botversterkingskuur. Het is allemaal niet zo heftig als een chemokuur, maar het gaat ook niet echt ongemerkt voorbij.
Na het eten is ze dan ook lekker in bed gedoken.
En dat betekent dat het nu half negen is en er geen politieseries op TV gekeken hoeven te worden. Ik mag nu kiezen, maar ik weet niet wat.
Het zal wel uitlopen op een uurtje zappen, omdat er naast de politieseries niets te beleven is.
Ik ga dus gauw naar de afstandbediening, maar zal waarschijnlijk wel snel bij Yvonne in bed kruipen (en daar naar een politieserie kijken).
Was toch eigenlijk wel bijzonder, wij 2-en vroeg in bed kijkend naar een politieserie en daarna naar de binnenkant van onze ogen.