Vandaag is het - midden tussen de periode van mijn verjaardag tot kerst - pakjesdag.
Hij was al toegezegd, maar vandaag heb ik hem gekregen, een eos40D als opvolger voor mijn eos20D, die nu door Yvonne gebruikt gaat worden.
Als klap op de vuurpijl ook nog een fraaie portretlens (85mm f1.8) er bij, dus dat wordt echt genieten.
Hou mijn fotoblog de komende tijd maar weer in de gaten.
Archieven van november 2007
In perspectief blijven
Ik geef hier nog al eens af op idioten als Geert Wilders en Rita Verdonk. Ik blijf dat doen, want ik heb een hekel aan volksmenners. Maar ik moet toch iets rechtzetten
Gisteren schreef ik over het voornemen van Geert Wilders een film te maken over de Koran.
Nu moet mij wel van het hart dat met name de derde stelling in het verleden ook voor minder brallende politici van toepassing was. Ook Aayan Hirsi Ali heeft zich op het terrein van ongenuanceerde stelling name in het recente verleden goed geweerd.
Het is een ieders recht - binnen de gestelde wetskaders - te doen en laten wat hij wil, als is het vozen in een fietsenstalling.
Alleen mensen in een tweede kamer horen zich bewust te zijn van hun positie en horen zich meer dan anderen bewust te zijn van het niet gebruiken van vrijheid van meningsuiting. Dat geldt voor Geert Wilders, maar ook voor Aayan Hirsi Ali.
Wat van de drie?
Wilders gaat een film maken over de Koran, of eigenlijk tegen de Koran. Hij zal dat op de bekende ongenuanceerde manier doen.
De vaagt rijst wat de "beste" man drijft:
1. Hij is machtsgeil. Ergens droomt hij er van als een soort Hitler een ieder die hem niet bevalt van deze aardkloot te verwijderen en schuwt daarbij het generalisme niet,
2. Hij is gek op het in de belangstelling staan - ook al is het negatief als we het maar over hem hebben
3. Hij is levensmoe, met zijn uit verband rukkende stellingname, weet hij de extremen in de samenleving uit te nodigen hem iets aan te doen. De belastingbetaler wordt zwaarder aangeslagen om de beveiliging voor deze man te betalen.
We leven in een land waarin we vinden dat iedereen alles mag zeggen. Is het daarom niet extra sneu dat deze brulaap de Islamieten in onze samenleving de mond wil snoeren?
Een paar dagen geleden heb ik wat nieuwe functionaliteit aan dit weblog toegevoegd. Het is een geavanceerde teller, die kijkers en reageerders van dit weblog telt.
Nu weet ik wel dat er lezers zijn van dit blog, want ik zie reacties en hoor ook in mijn omgeving dat mensen dingen van mij weten die ze niet gehoord, maar gelezen hebben.
De statistieken laten in die eerste dagen een constante groep lezers zien en dat doet mij deugd en geeft mij de inspiratie om te blijven schrijven.
Bedankt trouwe lezers.
Yvonne was vandaag in het ziekenhuis voor haar vier-wekelijkse botversterkingskuur. Het is allemaal niet zo heftig als een chemokuur, maar het gaat ook niet echt ongemerkt voorbij.
Na het eten is ze dan ook lekker in bed gedoken.
En dat betekent dat het nu half negen is en er geen politieseries op TV gekeken hoeven te worden. Ik mag nu kiezen, maar ik weet niet wat.
Het zal wel uitlopen op een uurtje zappen, omdat er naast de politieseries niets te beleven is.
Ik ga dus gauw naar de afstandbediening, maar zal waarschijnlijk wel snel bij Yvonne in bed kruipen (en daar naar een politieserie kijken).
Vandaag hadden we Els en Mike op bezoek. In plaatst van tijdens de feestdagen, waren ze dit jaar wat vroeger, omdat ze rond de feestdagen een vakantie hebben gepland naar Antarctica.
Alleen de boot, waarop ze die reis zouden gaan ondernemen heeft deze week een klein technischs probleem gehad, zeg maar wat parkeerschade in verband met een ijsberg.
Ze waren eerst van plan om deze periode al de reis te ondernemen en zijn dus door het oog van de naald gekropen.
Wel hebben we vastgesteld dat, als het aan het einde van de reis zou gebeuren, het een zeer avontuurlijke toevoeging van de vakantie zou zijn en dat het mooie foto's zou opleveren.
Ze gaan nu met een grotere boot, die kan niet zo dicht onder de kust komen en dus ook niet zo dicht bij de ijsbergen, hoop ik.
Ik ben blij dat ik volgend jaar in IJsland ga wandelen.
WarChild
Zo�ven zag ik een programma vanuit de stichting WarChild.
Dan kijk ik met een brok in mijn keel naar beelden van kinderen van 8 jaar met een geweer in hun handen.
Naar kinderen van 12 jaar, die al niet meer weten hoeveel mensen zij hebben gedood.
Naar kinderen die geen oorlog zouden moeten voeren.
En dan is die 1140 uur ineens niet meer zo belangrijk.
Wij zijn vrienden van de stichting WarChild; jij ook?
Fileleed
Tot nu toe werden files veroorzaakt door:
- omgevallen bomen
- vrachtauto's met pech
- kettingbotsingen
- ijzel of sneeuw
Vandaag is daar een nieuwe oorzaak bijgekomen: stroomstoring in een verkeerscentrale.
Dit veroorzaakte ongecontroleerde informatie op de borden boven de weg, zoals lage snelheden of afgesloten rijstroken. Gevolg: files met lengtes van meer dan 10 kilometer en in plaats van de rustige vrijdagochtendspits vertragingen van meer dan een uur.
Wat ik me nu afvraag of er in zo'n geval niet een paar mannetjes in een auto kunnen stappen om bij die portalen de stroom uit te schakelen......
Gelukkig was de avondspits weer normaal, 25 minuten vertraging door een ongeval.
Snieklaas
Ik zou aanstaande zaterdag met Yvonne naar Rotterdam gaan om een beetje te winkelen. Gelukkig heb ik me op tijd bedacht dat dat niet erg handig is, het is immers bijna Sinterklaas en dat betekent een nieuwe wereldrecordpoging inkopen doen op zaterdag.
We gaan maar naar Zierikzee of zo; wij zijn niet zo van sinterklaas.
We zijn daarin niet de enige:
[ed - video no longer available]
Tsja
Ik zit me al een tijdje suf te piekeren over een onderwerp voor vandaag, maar er schiet me niet echt iets te binnen. Het zal wel komen omdat ik gisteren vreselijk ben afgeknepen tijdens het spinnen. En ik ben er achter gekomen dat spinnen en verkoudheid niet goed samen gaat. Ik had gevoel steeds door een rietje te moeten ademen.
Maar goed, afgepeigerd van het spinnen ben ik redelijk laat naar bed gegaan. Maar van slapen kwam het niet erg. Een onrustige hond en zeer verkouden Yvonne hielden me bij toerbeurt wakker. (Dus ook Yvonne zal vandaag waarschijnlijk niet schrijven).
Na een dag van vergaderen heb ik nu dus een kop vol mos en dat geeft niet veel inspiratie.
Alhoewel, ik heb zo toch nog wat worden bij elkaar gesprokkeld.
Soms schieten we door (2)
De boom moet blijven.
De rechter is onder belangstelling van de masaal toegestroomde pers persoonlijk gaan kijken hoe de boom van Anne er bij stond. Hij heeft zich laten toespreken door deskundigen.
Onder dezelfde masala belangstelling is hij tot een uitspraak gekomen. De boom kan blijven staan, de bijlen kunnen weer in het vet en de open haarden zullen voorlopig niet branden.
Na dit nieuwsitem, waarbij de correspondent ter plaatse in de tuin was, schakelden we nog even kort over naar de toestand in Bangladesh, waar als gevolg van een cycloon duizenden doden zijn te betreuren.
Soms schieten we door.
Soms schaam ik me een beetje.
Soms schieten we door
Anne Frank is wereldberoemd. We kennen allemaal het dagboek en het achterhuis.
Vanaf heden kennen we ook allemaal de kastanjeboom van Anne Frank. Een boom, die in de achtertuin van het huis waar Anne was ondergedoken, stond.
Die boom is oud.
Die boom is heel hard bezig om dood te gaan.
En nu willen ze die boom gaan omhakken, omdat bij de volgende herfststorm die boom wel eens om zou kunnen waaien.
Maar dat gaat zo maar niet. Er wordt dus een actiecommit� opgericht, dat zich het lot van die boom aantrekt. Ze gaan er nu een rechtzaak van maken, om te voorkomen dat die boom wordt omgehakt. Er is zelf een onderzoek gedaan naar de buigkracht van die boom. (Niemand wilde overigens tekenen voor het risico, dat die boom bij die proef zou afbreken!)
Ik kan veel hebben, maar om ons nu nationaal druk te gaan maken over een boom, waar Anne Frank naar heeft gekeken, gaat mij wat te ver. Immers de madeliefjes en klinkertjes zijn er ook niet meer.
Het achterhuis is een museum, daar kun je zien in wat voor omstandigheden Anne zat ondergedoken. Maar die boom?
Vandaag ben ik een bezige bij geweest. Ik was al redelijk vroeg uit de veren en heb eerst met Nadir een rondje gewandeld. Daarna heb ik een paar wassen gedraaid en natuurlijk wat fotoblaadjes gelezen.
Omdat Yvonne niet helemaal in topvorm verkeerde ben ik met Niek naar het strand gegaan om daar te fotograferen. Niek is zelf ook meer en meer met fotografie bezig en het was prachtig weer.
Het was alleen ook koud en ik was - zoals gewoonlijk - niet gekleed op een koud strand.
Maar we hebben toch plezier gehad en een aantal mooie foto's gemaakt.
Daarna hadden we wel een vette bek verdient dus bij thuiskomst hebben we lekker met zijn drie�n zitten snacken.
Net heb ik nog even de bedden opgemaakt, dus ik kan nu rustig gaan kijken naar TopGear en vervolgens de binnenkant van mijn ogen.
Intocht
't Blijft toch altijd weer een spannende gebeurtenis, die intocht van Sint Nicolaas. Vandaag was het weer zover. Het dorp wordt ingenomen door verklede kinderen, die op de schouders van hun arme vaders de Goedheiligman afwachten. De ��n vrolijk, de andere in diepe spanning. Want die zak van Spanje werkt kennelijk nog altijd goed als dreigmiddel.
Troy
Zo�ven bereikte ons het bericht uit Australi� dat Troy is overleden.
Wij wensen Marius, Joy en overige familie en vrienden alle sterkte en kracht toe bij het verwerken van dit verlies.

de geur van heel de bloemenzee vergeet je
de woorden die de priester spreekt vergeet je
hoe beurs je bent en hoe gedwee vergeet je
en de zon die door de wolken breekt vergeet je
maar de vriendschap vergeet je niet
de tranenvloed die je verdoofd vergeet je
het doffe barre ongeloof vergeet je
het verdriet dat je voelt en ziet vergeet je
en de aard van God die geeft en rooft vergeet je
en de dunne zon vergeet je
maar de vriendschap vergeet je niet
en in stilte zeg ik vaarwel
in stilte buig ik mijn hoofd
het ga je goed, het ga je goed
Th� Lau
Google vertaalt Nederlands
Ik las dat Google nu ook een Nederlandse vertaalservice biedt.
Dus uitproberen op de functie 'vertaal webpagina' en mijn blog aangeboden.
Dit is wat Google van mijn verhaal "snotterdesnot" maakt:
It still is not over.
A head full of snot keeps me in the house.
You can then go try to score for the World Runs Through, by the TV to put on the games channels, but I really do not 5 seconds vol.
I will be so sick that someone on the TV program to move around and culminates room, my bed while I really can not.
Probably I or a glass of water next to me, what I could throw by the picture tube.
I will in any case never aanbrenger of another stupiditeit some games presenter.
Ik weet niet of dit echt een verrijking voor mijn lezers met Engels als voertaal is, maar als ik deze Engelse tekst zou lezen zou ik absoluut niet weten waar ik het over heb. Maar wellicht ligt dat aan mijn beheersing van de Engelse taal?
Voor de liefhebber: hier staat die vertaalservice
Laat maar (L)even
Ik was van plan wat leuke kwinkslagen te maken over zaken die vanavond tijdens een afdelingsdiner aan de orde kwamen.
Maar bij het scannen van wat weblogs, las ik dat het met Troy - de zoon van neef Marius - heel slecht gaat. Een leven dat maar 35 jaar duurt, maakt nu even dat ik niet weet waar ik het anders over zou moeten hebben.
Ik kan alleen Marius en zijn familie alle kracht en sterkte toewensen.
Ik behoor tot een risicogroep.
Dat staat tenminste elke jaar weer op een uitnodiging voor het verkrijgen van een griepprik. Na de afgelopen dagen vraag ik me overigens af wat een griepprik voor verrijking van mijn leven betekent, maar goed, je gaat.
Vandaag was dus de risicoverlagende dag.
Het was slecht weer, ik moest wat boodschappen doen, waar ik de auto voor nodig had, dus in de auto naar de dokter.
Daar aangekomen, trof ik een chaos aan. De risicogroep bestaat vooral uit oudere mensen. En al die mensen hadden hun Opeltjes uit de garage gehaald, vanwege het slechte weer. En allemaal probeerde ze voor de deur van de dokter een plekje te vinden.
Ik kom daar dus aan en heb geluk; er stapt er net een op zijn auto af, nog wrijvend over zijn arm. Prijs denk ik. Vervolgens duurt het een kwartier voordat zo'n kereltje in zijn auto is geklommen. Bij het wegrijden, maak ik ruimte, want hij heeft geen benul van het feit dat er nog meer mensen op aarde zijn met een auto.
Ik weet al met al niet of het vermijden van het risico griep te krijgen, opweegt tegen de risico's van het parkeeranarchisme.
Snotterdesnot
Het houdt nog allemaal niet over.
Een kop vol snot houdt mij in huis.
Je kunt dan gaan proberen te scoren voor de Wereld Draait Door, door de tv aan te zetten op de spelletjes zenders, maar dat houd ik echt geen 5 seconden vol. Ik zal dan zo ziek moeten zijn, dat iemand de tv op zo'n programma aan zet en de kamer uitloopt, terwijl ik echt mijn bed niet uit kan. Waarschijnlijk heb ik dan wel een glas water naast me staan, wat ik door de beeldbuis kan gooien.
Ik zal in ieder geval nooit de aanbrenger zijn van weer een stupiditeit van zo'n spelletjes presentator.
Het is nog allemaal niet veel beter.
Je zult nog even geduld moeten hebben, maar de verhalenmachine komt op enig moment vast weer op gang.
Maar nu even niet.
Griepje
Snot in mijn kop, lopende neus en elastiek in mijn benen.
Ik blijf vandaag in bed.
Superstorm
Zo, de zandzakken kunnen weer naar de schuur, de dijkwacht kan worden opgeheven en de Oosterscheldekering mag weer open. De eerste najaarsstorm hebben we zonder al te veel problemen overleefd.
Er zullen wel een aantal mensen teleurgesteld zijn dat er geen ontwortelde bomen waren te zien. Nergens was een dak afgerukt en ook caravans en vrachtwagen bleven overeind.
Merkwaardig hoe die dingen gaan. Een Engelsman voorspelt een superstorm op de Nederlandse kust. Daarna valt elke weerkundige over hem heen met de melding dat een maand vooruit het weer voorspellen absoluut onmogelijk is. Maar ja, november is de tijd van de stormen. Dus voorspellen we wel een storm. En ondanks het feit dat de superstorm slechts fantasie is, hebben we het over niets anders.
En zijn we achteraf een beetje teleurgesteld dat het maar een gewone najaarsstorm was.
Ik baalde alleen dat ie vannacht was en dat ik vandaag overdag geen vrij kon nemen om foto's te maken. Misschien van het weekend van na-vlagen?
Bart leest mijn blog
Bart is de mannelijke martelaar. Naast het lezen van mijn blog is hij ook competitief ingesteld.
Dus als hij leest over een staande klim van vier minuten, gevolgd door een vier minuten durende staande klim, denkt hij: dat kan ik beter: Dames en heren, we gaan nu negen minuten uit het zadel!
Daarna komen we bij met zware klimpartijden en felle sprintjes.
Aan het einde van de les was ik zo moe, dat ik zweren zou dat hij naar me zat te knipogen en me probeerde te versieren.
Ik ga maar gauw uitrusten.
Ben ik nou zo slim.....
Gisteren las ik een bericht over het voornemen om voor auto's met aanhanger en busjes de maximum snelheid van 80 km/uur te verhogen naar 90 km/uur.
Het argument om dit te doen: veel truckers hebben last van auto's met caravans, die 80 km/uur rijden.
Nu moet het toch niet gekker worden. Die truckers, die kennelijk zo worden gehinderd, mogen zelf ook niet harder dan 80 km/uur. Daarnaast zijn er maar weinig mensen die met een aanhanger of bestelbusje 80 km/uur rijden. Bestelbusjes van tegenwoordig halen gemakkelijk 150 km/uur. Die mensen die zich aan de huidige maximum snelheid houden zijn - met alle respect - van de slome duikelaars die met zo'n trekhut gecombineerd met fietsenstalling de wegen terroriseren. De vraag is of zij straks met die tomeloze snelheid van 90 km/uur over 's lands wegen gaan sleuren.
Maar goed, het argument kan ook in mijn voordeel werken. Wij motorrijders houden heel vaak de gewone weggebruikers op. Die is waardeloos voor die weggebruikers, dus het lijkt mij een goed plan de maximumsnelheid voor motorfietsen te verhogen naar 150 km/uur.
't Zal wel niet.
Mag ik u voorstellen aan mijn nieuwe martelaar: Manuela. Kim is gestopt met lesgeven en moest dus opgevolgd worden. Ook Jasmijn viert vakantie en gaat daarna onder het mes, dus de opgave voor de sportschool was groot. Iemand die beiden kon vervangen.
Wel, volgens mij schudden ze dan aan een boom achter in de tuin en dan hebben ze een nieuwe martelaar. Deze keer is het iemand die, al voordat ze op martelcursus is geweest, in staat is om de groep goed uit te knijpen met 4 minuten durende staande klim, die gevolgd wordt door een staande klim van 4 minuten.
Ook het sprinten valt mee, dubbel tempo op een nummer met 500 bpm en dan de laatste sprint gewoon staand.
Wel Manuela, je toont je een waardig lid van het martelaarsgilde.
De idioterie van de sport (4)
Als er wordt gevoetbald wordt in het programma rekening gehouden dat Ajax en Feijenoord supporters op weg naar de wedstrijd van hun favoriete club elkaar niet tegenkomen. Dit kan namelijk leiden tot voetbalgeweld.
Ook op het internationale vlak zijn er zogenaamde supporters die voetbal en straatvechten ernstig met elkaar verwarren.
Ik zag laatst op Discovery een uitzending over voetbal hooligans en daar schrik je toch echt van.
Kennelijk hoort dit bij de grote mensen sport thuis.
Maar de idioterie is daarmee nog niet compleet. Bij een wedstrijd tussen DRL en PFC (nooit van gehoord) braken rellen uit. Er moest uiteindelijk een traumahelikopter aan te pas komen om de gewonden te behandelen.
Maar ja, als ik de spelers van Ajax over kankernegers hoor praten, de trainer commentaar levert als Als hij dat tegen mij zeg sla ik hem neer, een Speler van Excelsior na de winst op Sparta zijn sportieve tegenstanders uitmaakt voor hoer en wat meer van dat soort woorden en twee spelers van NAC met elkaar op de vuist gaan omdat de tegenstander heeft gescoord, dan denk ik dat de topsporter er maar eens mee moet ophouden en dat die gelouterde voetballers hun geld maar met een krantenwijkje moeten gaan verdienen.
Zij zijn de titel topsporter absoluut onwaardig.
Het onderhandelen over prijzen gaat me tegenwoordig redelijk af. Yvonne heeft me dat wel geleerd. Alhoewel, als Yvonne er bij is en er wordt over prijzen onderhandeld, dan vertrek ik meestal. Er zijn grenzen bij wat ik kan aanhoren.
Yvonne presteert het om bij een totale leegverkoop, waar kortingen tot 70% worden gegeven, nog te vragen of er iets van de prijs af kan.
Het kopen gaat dus wel, maar voor verkoper ben ik helemaal niet in de wieg gelegd.
Ik heb een paar maanden geleden een compact camera gekocht; heb ik altijd een camera bij me. Maar ik kan er niet mee overweg. Ik heb te grote handen en te weinig geduld.
Men raadt mij aan de camera via marktplaats te verkopen. Daar vliegt het weg.
Dus ik na veel verzinnen een advertentietekst opgesteld, een mooie foto gemaakt en het ding te koop aangeboden.
Al die vrienden verkopen binnen de kortste keer van alles, tot aan luidspreker snoertjes toe.
Ik: een bod uit Nigeria (de bekende oplichter) en een lachwekkend bod: de score na drie dagen.
Ik ben niet geschapen voor de handel en ga dus maar geen winkeltje beginnen.
Voor als we de jackpot winnen
Vandaag waren we bij onze Opel dealer. Er was een soort van open dag en ze zouden wellicht een GT hebben staan, die ik graag eens in het echt wilde bekijken.
Toen we aankwamen zagen we er een buiten staan en wel op kenteken.
Dus binnen gekomen hebben we gewoon gezegd, dat we er mee wilde rijden. Geen probleem, meneer, we rijden hem even voor.
Kapje moest naar beneden, daar waren wel twee experts voor nodig.
Met een waarschuwing dat ik de Traction Control maar niet moest uitschakelen op die modderige wegen, gingen we op pad.
We hebben maar een niet al te groot rondje gereden, want anders zouden we nog in de verleiding komen...
Je kent ze wel, die ik ben zo goedkoop uit argumenten:
's avonds bel je tegen een lager tarief, dus kun je langer praten,
of
't was een uitverkoopje met 50% korting, dus ik heb er twee gekocht.
Gisteren zat ik met een collega hobbyfotograaf te praten over het voornemen mijn eos20d te vervangen door een eos40d. Hij gaf me mee een eos40d te kopen en ook mijn eos20d en eos30d te verkopen, dan hoefde ik er maar een paar honderd euro bij te leggen om twee eos40d's te hebben ???
Yvonne had al moeite met ��n duur kado, en is bovendien uitverkoopspecialist. Ik denk dat ze deze door heeft.
Het waren twee fantastische dagen
Voor het eerst heb ik mijn vakantie niet van maandag tot en met vrijdag gepland, maar vanaf een woensdag tot en met een dinsdag.
Dus deze week was de woensdag mijn eerste werkdag na mijn vakantie. Daarnaast ben ik om de veertien dagen op vrijdag vrij en dat is dus morgen. Ofwel gisteren was mijn eerste en vandaag mijn laatste werkdag van deze week.
Het gaf een beetje het gevoel uit die reclame: