Vanmorgen zijn Yvonne en ik bij onze oncoloog geweest. Het gesprek ging natuurlijk over het al dan niet doorgaan met chemokuren. Tussen ons beiden wisten we het antwoord op die vraag wel, maar het aan de behandelend arts vertellen is toch wat anders, het is nu echt. Maar ook de arts kon zich volkomen vinden in Yvonne's wens om te stoppen met de behandeling en te kiezen voor kwaliteit.
Toen we thuis kwamen was er een mengeling van emoties, waarin toch rust de boventoon voerde, er is toch een last van Yvonne's schouders af, die ellendige chemokuren komen niet meer terug.
Waar we ons nu op richten is zo snel mogelijk een week naar Bacelona te gaan, en het moet gek lopen als we dat in de komende weken niet gaan doen.
Yvonne is het aan het regelen, zie je: het is namelijk een keisterk wijf.
H� kei-sterk stel, geniet van Barcelona.
Ciao,
Virginia.
Nog net op de valreep van m'n eigen vakantie je berichtje gelezen.
Knap dat jullie de knop in jullie beste richting gezet hebben.
Veel sterkte en geniet je vol energie.
geejeekaa
Goed besluit en moedig van jullie dat je toch doorzet,want juist in zo'n spreekkamer bij een arts kan je nog weleens iets anders denken.
Barcelona is een machtige stad, dus vergeet je fotocamera niet (hihihi alsof jij die zou vergeten....not).
doe dat keisterke wijf van je de groetjes en geef haar een dikke knuffel
Fijn weekend Harriet