Het gaat - naar omstandigheden - best goed met Yvonne. Ze geniet weer van eten, is doorgaans de hele dag op, zonder tussendoor op bed te rusten, houdt het als we bezoek hebben of op bezoek gaan, lekker lang vol en doet ook weer wat kleine dingetjes in huis. Ook gaat ze met vriendinnen op pad naar een braderie of high tea en houdt zich al bezig met het organiseren van haar verjaardagsfeestje.
Maar bij al dit mooie en positieve zijn er ook steeds weer dingen die je stevig met twee benen op de grond zetten. Het overlijden van iemand in onze kennissenkring aan kanker, hakt er hard in. Het toch door allerlei zaken worden geconfronteerd met het feit dat Yvonne ernstig ziek is, houdt ons de laatste weken weer meer en meer bezig. Het is een constant balanceren tussen omgaan met de realiteit en het verdringen daar van. Dit balanceren staat steeds meer de spontaniteit in de weg, omdat acties soms zulke enorm tegenstrijdige reacties oproepen.
Gelukkig begrijpen we dit van elkaar, kunnen we het er goed over hebben. Gelukkig brengt dit ons - hoewel bijna onmogelijk - nog dichter bij elkaar.
Ja, Kooijtje, het is soms best wel moeilijk, maar we moeten van alles ten volle genieten. Het balanceren lukt ons best wel aardig hoor. Eerst mijn feestje, dan nog een leuke stedentrip en dan al weer de kerstboom waar je al 31 jaar over moppert dat je die niet wilt maar die er altijd is.
kusjes
Lieve Willem, lieve Yvonne,
Het is even stil geweest rondom de reakties maar ik ben sinds een paar weken in rotterdam gaan werken en raar maar waar maar het voelt zo goed en vertrouwd dat dat meer energie kostte dan ik gedacht had.
Super te horen dat het naar "omstandigheden" goed met jullie gaat.
Ik mis je wel hoor met sporten -)
Veel liefs