Ik heb gisteren een goed gesprek met onze huisarts gehad.
Ik ben daar in eerste instantie naar toe gegaan omdat ik toch met enige regelmaat last blijf houden van te hoge suikerwaardes. Ik weet wel hoe dat komt, maar dat zegt niet dat er niets aan gedaan moet worden.
Dus ben ik bij de dokter op bezoek gegaan. We hebben in eerste instantie over de suikerwaardes gesproken, maar al snel over de oorzaak. En dat is natuurlijk de thuissituatie.
Een tijdje geleden schreef ik op dit blog al over het pantsertje dat je ontwikkeld om een zo'n 'normaal' mogelijk leven te leiden. Hierin zit ook het gevaar, het pantsertje kan te goed werken, waardoor de problemen worden weggedrukt. Maar ze zijn er wel. Hij vertelde me zeer kritisch te blijven en maar niet alles weg te drukken.
Hij heeft gelijk, ik zal mijn best doen
Als er iemand is die weet wat het is om emoties weg te drukken dan ben ik dat, daarom schreef ik een tijdje terug al op mijn blog over het boomerang effect. Zelf heb ik de boomerang inmiddels al weer terug gekregen en ik ben tot de conclusie gekomen dat je juist moet voelen en praten om te voorkomen dat het emmertje overloopt.
Dikke kus