De Pasen bijna achter de rug. De laatste stuiptrekkingen van Jesus Christ Superstar en Mel Gibsons weelderig gebloed kunnen we achter ons laten.
Aan het weer heeft het zeker niet gelegen. Vandaag heb ik het grootste gedeelte van de dag in de tuin (of die van Cees) doorgebracht. En nadat Cees met een vlammenwerper de bougie van de grasmaaier had opgewarmd, liep ook dat machientje na ��n rukje aan het startkoord. Dus geen enkel excuus meer om niet het gras te maaien.
Daarna heb ik even lekker bij wat fijne muziek zitten snotteren op de schommelbank, waar normaal gesproken Yvonne had gezeten om me aan te moedigen bij het maaien en me af en toe te voorzien van een flesje water.
Het zijn die momenten die het gemis aan dat prachtige mens hard laten inslaan. Het is maar goed dat een mens voor 70% uit water bestaat....
Hang in there, Willem. Thinking of you.
Valt allemaal niet mee he vriendje.
Ik kan hooguit aan je denken en dat doe ik ook hoor, maar er komen nog veel eerste keren zo zonder jou meisje. Dag vriendje! Kus van mij.
X
70% water, 100% gevoel. het droogt nooit op. het gemis zal er altijd zijn en blijven. ik denk veel aan je en als ik aan je denk dan denk ik automatisch aan Yvonne.