Ik heb de afgelopen maanden een fors aantal brieven geschreven om zaken te regelen in verband met het overlijden van Yvonne. Bijna alles is daarbij goed gegaan, waarbij vooral opviel dat de Postbank - nu ING - een speciale afdeling hebben voor nabestaanden. Dus daar zit een club mensen die snappen dat post die daar komt zorgvuldig moet worden behandeld; en dan doen ze.
Bij een andere bankinstelling hadden we nog een doorlopend krediet beschikbaar. Ik wilde dat als achterdeurtje achter de hand houden, maar het kredietbedrag kon wel wat lager. Je schrijft die lui een brief dat het krediet op ��n naam moet komen en de limiet moet worden verlaagd. Dat mondt uit in een nieuw contract, waarin ik keurig mijn nu eenpersoonshuishoudingsgegevens (3x woordwaarde) vermeld. Vandaag kreeg ik een brief dat het allemaal geen enkel probleem was, even het contract ondertekenen en de zaak is geregeld.
Alleen willen ze ook van de mederekeninghoudster (Yvonne dus) een handtekening hebben.
Ik ben gelijk weer de hele dag van slag.
Stomme klootzakken.
Nederland is het land van de ontelbare regels
Nederland is het land waar de bureaucratie hoogtij viert
Nederland is het land waar er teveel klootzakken leven op 1 m2
Heb er geen woorden voor, het is bot, het is grof en het is zo verschrikkelijk onnadenkend....