De dag van morgen

Morgen is de dag van de crematie van mijn moeder. De dag om definitief afscheid te nemen. Alles is geregeld, het zal een goed afscheid worden.
Wel zie ik erg tegen morgen op, de begrafenis van Yvonne is nog zo kort geleden, de herinneringen zo vers. Ik heb moeite die gebeurtenissen uit elkaar te halen.
Toch ga ik morgen, niet omdat ik moet, maar omdat ik wil.
Nel vertelde dat zij afgelopen woensdag bij ma was, toen haar suikerwaarden weer laag waren. Nel vertelde ma dat ze wat vla moest eten. Ma reageerde: "Ik moet niks, ik moet hier altijd maar van alles, maar ik moet niks."
Dat is een wijze spreuk die we er in moeten houden.