Vandaag is Paul Bastijn begraven.
Hij was mijn oom, de eerste die zich bij zijn voornaam liet uitspreken. Hij was een eigenwijze bourgondi�r die midden in het leven en in zijn gezin stond. Hij was ook de marinier die mij weer op het goede pad bracht, toen ik vroeger op schoolde dreigde te ontsporen.
Vandaag bij het afscheid nemen zag ik een hechte kring van echtgenote, kinderen en kleinkinderen. Een groep mensen die samen het gemis het hoofd moeten bieden.
Het was ook weer een dag, waarop ik neven en nichten waar ik vroeger veel mee optrok weer ontmoette. Er loopt nu een afspraak voor een neven en nichtendag, een voor het plezier zonder het drama op de achtergrond.
Loesje zegt:
Vertover de wereld
Vertover de wereld
I wish I could have been there.
Paul was a good man, not just my uncle. Here is a link to a photo of him and "de geiten" in 1979. He had picked me up from Schiphol (-15deg C) and lent me his coat (because I had left mine at home in Australia (+40deg C)
Paul met zijn geiten
He won't be forgotten.