De spanning was niet te harden

Vandaag was de dag.
Nog even naar Ed geluisterd en gekeken: 's morgens nog wat lichte (mot)regen en daarna zou het gaan opklaren.

Dus tegen het einde van de ochtend naar Rotterdam om Angelique op te halen.
In de regen.

Ik was net onderweg toen ik werd gebeld door het Havenbedrijf of het door ging. Ja hoor, zei ik, vanmiddag gaat het opklaren.
In de regen.

Door naar Rotterdam en terwijl ik in regen op Angelique stond te wachten ging weer de telefoon. Of ik al onderweg was, vroeg het Havenbedrijf. Ik vertelde dat ik halverwege was. Zij vertelde dat het niet door kon gaan. De boot was kapot. Balen dus, balen als een stekker.
Hopelijk over twee weken een nieuwe poging, met goed weer en een snelle boot.
Anders gaan ze maar hard roeien.