Archieven van oktober 2011

Marokko ligt weer achter me, een herinnering aan een chaotisch mooi land. Ik kan me niet indenken dat ik zo'n 24 uur geleden nog in Casablanca zat. Weliswaar op het vliegveld, maar toch.
De terugreis was vermoeiend, pas om twee uur vannacht vlogen we van Casablanca naar Frankfurt. In Frankfurt ruim twee uur reispauze en pas rond half tien zijn we in Amsterdam terecht gekomen. Vervolgens met het openbaar vervoer naar huis, dus pas rond het middaguur stapte ik hier de deur weer in.
Ik ben redelijk gesloopt en ga mijn mandje in, vannacht kunnen de 2500 foto's worden ingelezen en de komende weken heb ik daar wel wat mee te doen.
Morgen zal ik het reisverslag met dagfoto's compleet maken. Nu eerst een nachtje slapen.

De laatste uurtjes in Marokko, in dit geval een prachtige zonsondergang in El Jadida

Essaouira is een fraai kustplaatsje.

Op weg naar Essaouira is er luidkeels voor me gezongen.

Marakech, hektisch, druk en chaotisch.

Marakech, hektisch, druk en chaotisch.

Onderweg van Zagora naar Marakech was er genoeg te zien.

Zagora, een markterrein zonder markt, maar met veel vuilnis.

In Jebel Sarhro in afwachting van uiteindelijk slecht bericht eerste dag regen en precies vandaag. De tocht over 'onbegaanbare' pas was te gevaarlijk en ging niet door.

Atlasgebergte, Dad�skloof

In de Atlas, en wel de Todra kloof.

's Morgens om 5 uur op gestaan voor een prachtige zonsopkomst.

Tsja, wat te zeggen.
Sahara, toch wel wat mooier dan Ouddorp.

Vandaag dus geen fotoos gemaakt. Die toiletten zijn (zeker) hier niet zo interessant.

Dus maar een portretje van onderweg.

Op weg naar de hoge atlas.
Eigenlijk mooie landschappen, nu wel een verademing na een week drukke steden.

Een vrije dag in Meknes, paleizen, mausoleum en medina.

Op weg naar Meknes, de derde koningsstad van deze reis. De hand van deze vrouw mocht worden gefotografeerd, haar gezicht, zoals bij vele Marokkanen, niet.

Een hele dag wandelen om en in Fez. De medina was druk, nauw en vervallen.

een lange reisdag van Chefchaouen naar Fez.

Een (warme) dag slenteren door de medina van Chefchaouen.

Onderweg van Rabat naar Chefchaouen.
Heerlijk op een terrasje aan de Nosnos (sterke koffie met melk) mensen kijken.

Eindelijk diarree en gelukkig ook internet.
Dus maar even de gevraagde foto's

Aan het einde van de eerste dag in Rabat:

De koffers zijn gepakt en drie keer gecontroleerd.
De vaatwasser is leeg en de koelkast uitgeruimd.
De buren zijn op de hoogte en houden alles in de gaten.
Ik ben klaar voor vertrek.
En da's maar goed, want ik heb inmiddels toch een aardige knoop in de buik. Ik vind het altijd weer spannend om wat langer van huis te gaan en ben ook nog geen ervaren wereldreiziger, dus vind het ook spannend wat ik allemaal ga meemaken.
Het is een gezonde spanning. Ik heb er heel veel zin in en heb aan Angelique een zeer fijne reisgenoot. Met zijn twee�n gaan we Marokko plat fotograferen, ik hoop dat de terabyte harde schijf groot genoeg is.

Nu ga ik alles nog maar eens controleren en dan, op naar Casablanca.

Zo langzamerhand begint het door te dringen dat er een vakantie voor de boeg staat.
Gelukkig heb ik de tijd om alles rustig voor te bereiden en hoeft er niet gestrest te worden. Gisteren al de nodige papieren in orde gemaakt, vandaag de fotospullen gecontroleerd, sensors gereinigd en accu's opgeladen.
Ook de was gedraaid en het huis een beetje aan kant, dus er hoeft alleen nog maar een koffer met kleding te worden gepakt en dan kan het los.
Het zal even wennen zijn om de herfst temperaturen te ontwennen, maar dat zal wel lukken:

Vanavond maar op tijd naar bed, morgen er bij tijds uit zodat ik rustig mijn koffers kan pakken.
Daarna kan overigens het verschrikkelijke feit zich voor doen, dat ik een dag geen internet heb, ik zoek mijn best.

Ik lees nog steeds het foto tijdschrift Zoom. Ik ben er al een tijdje op uitgekeken, maar vergeet steeds op te zeggen en zit dan weer aan een jaargang vast. Wat het allemaal wel goed maakt zijn de DVDs die bij het blad meekomen. Vaak bevatten ze nuttige tips, ik kijk er graag naar.
De vorige keer was het thema reisfotografie. De DVD in de computer en kijken.
Het intro. Foto van een tractor.
He, die ken ik, dacht ik, die heb ik ook.
Bij de volgende foto wist ik het zeker: IJsland. En toen de presentator in beeld kwam werd het duidelijk: Marcel Scholing, mijn reisleider tijdens de IJslandreis van vorig jaar.
En dus duik je de foto's weer in en zie gelijk een aantal foto's die ik nog moet bewerken, omdat ze toch wel heel mooi zijn. Goed dat ik geen foto's weg gooi. Gaat me weer tijd kosten.
Maar zoals Garry Winnogrand (fameus straatfotograaf) zei, bekijk je foto's pas na een paar maanden, dan ben je de directe emotie kwijt en kijk je beter en onbevangener naar de foto.
Ik heb dus weer zo'n veertig duizend foto's te gaan.

[ed - movie unavailable]

Ik ben de hele dag in overleg geweest, heb vanavond nog een paar uur fotografieles genoten en ben best wel aan mijn vakantie toe. Dus om maar vast te wennen aan Marokko:

[ed - movie unavailable]

Zo'n beetje elke dag is wel een dag van iets.
Zo maar een greep:
Secretaresse dag, Dierendag, Pink Ribbondag, Bevrijdingsdag, Dag van het kind, Dag van de verlichtte boerderijen.
wereld Doven dag, wereld Lepra dag, wereld Kanker dag, wereld Aids dag, wereld Tuberculose dag, wereld Diabetes dag, wereld Braille dag
dag van het Slachtoffer, dag van de Ontvoerden, dag van de Migrant, dag van de Reddingboot, wereld Habitat dag
dag van de Verzorging, dag van de Palliatieve Zorg, dag van de Mantelzorg, dag van de Logopedie
wereld Niet Roken dag
dag van de GGZ, dag van de Gezondheid
wereld Stotter dag
Vrouwen dag, dag van de Ouderen, dag van de Dialoog, dag van de Persvrijheid, dag van de Hoogbegaafdheid
Anti Racisme dag, Ongeluks dag, Vrijdag de 13e, Complimenten dag, dag van de Buren, dag van de Vrede
Opschoon dag

Ik vind dat het tijd is voor een nieuwe dag: Dag van de dag.

Ik heb van het jaar nog geen meter gereden. Nou dat is niet helemaal waar, ik heb hem van de week de garage uitgeduwd en bij de buurman de garage weer in.
Ik heb het over mijn motor, een wonderschone Speed Tripple.
Elke keer als ik hem zie staan ben ik weer groos zo'n mooie bak te hebben.
Maar ik heb er dit jaar nog geen meter op gereden.
Dat heeft ook zijn goede kanten, want het scheelt in de bekeuringen. En daar zit hem de kneep.
Als ik op die motor ga zitten, gaat er ook bij mij een knopje om. Dan moet er geragd worden, daar vraagt ie om. Maar raggen gaat niet meer. Het is veel te druk op de weg. En als het niet druk is staat oom agent op de mooie wegen te controleren.
Ik, zoals Wim Sonnelveld al eens zei: ik ben te oud voor die rotzooi. Niet waar natuurlijk want ik voel me nog een jonge vent. Maar toch, zo'n snelle bak. Moet ik dat risico nog lopen?
Vanavond heb ik een voorlopig besluit genomen. Ik ga er zeer ernstig over denken het beest te verkopen.
Einde van een tijdperk lijkt in zicht.

Het was gisteren erg laat, en omdat ik maar moeilijk in slaap viel, heb ik me ook nog aan een film gewaagd (The Social Network - over het ontstaan van Facebook). Dus het gevolg was dat ik vanmorgen een redelijk gat in de dag heb geslapen. Wat overbleef was een prachtige zonnige dag, welke voor een belangrijk deel in de tuin is doorgebracht. Het gras heeft daarbij nog een extra verwen beurt gekregen, in de hoop dat ik er voor dit jaar vanaf ben.
En kijkend naar de weersverwachtingen, is de zomer nu echt ten einde.
Inmiddels begin ik maar met het aftellen naar mijn vakantie.

Welterusten Ad.