Vanmorgen heb ik weer een ochtendje in het ziekenhuis doorgebracht.
Eerst even bloedprikken en vervolgens wachten op de longarts. Hij heeft eerst nog eens alles met me doorgenomen en samen hebben we de scan bekeken. Raar hoor om je binnenste op zo'n scherm te zien. Heel goed was te zien dat een long veel vocht bevatte en de andere long last had van een bijna dichtgedrukte luchtpijp.
Vervolgens is er anderhalve liter (!) vocht uit mijn long afgetapt. Ik loop nog steeds geen marathon, maar dat super benauwde gevoel is nu wel weg.
Maandag wordt een kijkje genomen in de long en wordt ook daar wat weefsel weggehaald, donderdag daarop krijg ik dan de uitslagen en weet ik waar ik aan toe ben.
Gelukkig zit er vaart in.
Ik ben wel blij voor mijn keuze me in een klein ziekenhuis te laten onderzoeken. Toen ik zat te wachten kwam de arts die mij en Yvonne heeft behandeld even langs om me een zeer warme handdruk te geven. Ik ben geen nummer, ik ben een mens en dat weten ze daar.
Hai Willem, heel goed te horen, dat je meer lucht hebt gekregen. Ik was te laat om je voor vandaag sterkte te wensen, dus bij deze heb ik dat al voor maandag en donderdag gedaan. Wordt de punctie afgenomen onder een roesje? En ook ik, heb ondanks het gigaziekenhuis waar ik heen moet, niet het idee dat ik een nummer ben. Sterkte en we leven met je mee.