Vanmorgen werd ik wakker, nou ja, wakker daar moet je voor slapen, met een bezwete kop en een waardeloos gevoel van een gevecht tegen een slaappil. Bizar hoe ik daar op reageer, vanavond gooi ik hem gelijk weg.
Vervolgens werd een lage bloeddruk en hartritmestoornis gecontacteerd. Ik ben dus weer onder de pannen.
Ik heb gesprekken gehad met de longarts; een soort van pech wat mij overkomt en met de oncoloog; in deze conditie kan ik niet aan chemokuren beginnen. Maar dat was ik niet van plan.
Hopelijk nu een ommekeer.
Willem,
Houd moed. Via deze weg wil ik je mee geven dat wij op de afdeling met je mee leven en lezen. Via deze wil ik de namens al je collega's sterkte wensen. Enkele hopen dat je hier op kantoor wat kan afreageren (dan ben je in ieder geval weer uit het ZHuis).
hi Willem,
Wij, van automatisering, leven ook met je mee...
Houdt vol, jouw wilskracht is niet voor een kleintje vervaard! Laat ze versteld staan!
Willem,
ik ga nog op zoek naar de juiste woorden om dit nieuws te verwerken, al ben ik bang dat ik ze nooit zal vinden, maar ik wil je alvast laten weten dat ik aan je denk, met je meelees en met je meeleef....
Willem, je moet gewoon vreselijk hard aan de slag om dit te overwinnen. Daar heb je alle energie voor nodig die je kunt verzamelen. Pak die kans nu je nog even alle zorg om je heen hebt. Hou vol makker. We denken voortdurend aan je. GroetJenS vanuit Zweden.