Impact

De dreun van gisteren galmt nog zwaar na.
Het is niet zo gek, dat ik slecht heb geslapen.
Het is niet raar, dat ik nu elk pijntje voel.
Het is niet zo vreemd dat ik me de hele dag een beetje misselijk voel.

Het is een vreselijk goed gevoel dat ik put uit alle reacties, telefoon, sms, facebook, blog en gewoon op de thee. Het geeft me energie om de rug weer te rechten en door te zetten. Dat zijn wel even wat tijd kosten, maar ik hoop ook deze tegenslag gauw weer te kunnen beantwoorden met het op pakken van de draad: niet te veel vooruit denken, genieten van de momenten.
Het vangnet helpt me daar bij.

Op de achtergrond zingt De Dijk Hou me vast: