Archieven van november 2012

Vanmorgen ben ik naar het ziekenhuis gebracht door buur man Koos. De longarts heeft uitgebreid door een echo apparaat naar mijn longen gekeken en heeft mij mee laten kijken. Ik snapte er niet veel van, maar ik ben ook geen longarts. Conclusie was dat er wel wat vocht in de longen te zien was, maar in zulke kleine hoeveelheden dat weghalen geen in had.
Dus ben ik met een recept voor weer een nieuw medicijn naar huis gestuurd. Dat medicijn moet de luchtwegen wat verder activeren, zo niet dan kan ik er weer mee stoppen.
Ben ik nu blij? Ja, het is wel goed dat de longen niet veel vocht bevatten. Plakken helpt dus nog. Maar als de antibiotica zijn werk niet doet, wordt de kortademigheid veroorzaakt door een toename va de kanker. En daar wordt ik niet blij van.
Voorlopig gok ik maar op de goede werking van de medicijnen.

Vandaag heb ik een beetje low motion doorgebracht. Omdat ik al zo kortademig was, ben ik vannacht al beneden blijven slapen, de trap op zou me te veel energie kosten.
Vanmorgen heb ik rustig het gister al aangekondigde bezoek van de huisarts afgewacht. Hij was er aan het eind van de ochtend en vertelde me dat de foto geen 100% zekerheid gaf. Gezien de voorgeschiedenis van verkoudheid heeft hij geen enkel risico genomen en me antibiotica voorgeschreven, maar het probleem kan ook (deels) door een toename van vocht in de longen worden veroorzaakt. Ook daarover is vanaf de foto geen 100% zekerheid te geven - ook niet door de longspecialist.
Dus ga ik morgenochtend maar weer naar het ziekenhuis, waar eerst een echo wordt gemaakt om duidelijkheid te krijgen over vocht in de long. Als er te veel vocht in de long zit, wordt dan dan gelijk weggehaald, zodat ik wel in één ziekenhuisbezoek weer klaar ben.
Morgen meer.

Vannacht was het allemaal zeer onrustig. Ik kon de slaap maar niet vatten en bleef ook hoesten. Uiteindelijk ben ik rond een uur of vier maar naar beneden gegaan, een beetje tv gekeken en in een stoel gehangen en uiteindelijk toch nog in slaap gevallen.
Toen mijn huisarts vanmorgen kwam en ik hem vertelde dat ik weer zo kortademig was heeft hij naar mijn longen geluisterd en was niet tevreden. Een van mijn longen deed niet echt mee, waarmee de kortademigheid was te verklaren. Hij adviseerde me weer een longfoto te laten maken.
Ondertussen was Angelique al op weg om op bezoek te komen, die kon ik niet meer afbellen. Ik heb gewacht tot ze hier was en na een kopje thee zijn we gezamenlijk in een taxi gestapt om de longfoto te laten maken. Net als de vorige keer ging dat allemaal lekker snel. Wel maakte ik me weer erge zorgen over een mogelijke ziekenhuisopname.
Toen we terug thuis waren had ik contact met de huisartsenpost, die me verteld dat er al een kuur voor me klaar lag. Ik heb pas morgen een uitgebreid gesprek met mijn huisarts, maar die kuur is voor het bestrijden van een longontsteking, dus daar ben ik mooi klaar mee.
Gelukkig geen ziekenhuisopname, dus daar ben ik mooi blij mee.

Ik doe het dus kalmpjes aan. Ga regelmatig even een uurtje op bed liggen en kijk meer dan me lief is naar TV; de kookprogramma's komen me zo'n beetje de neus uit.
Wel heb ik vandaag weer tijd gemaakt om met mijn foto's bezig te zijn, energie die ik gisteren en eergisteren niet kon aanboren.
Vanmiddag een formele belangrijke stap gezet: de notaris is langs geweest met mijn testament. Dat zit nu voorzien van handtekeningen in een dossier en is dus een officieel document. Goed dat dat nu is geregeld.

'T blijft prut. Maar wat kun je verwachten. Vroeger was ik na een verkoudheid met een paar dagen weer op de been, maar het is nu niet vroeger. Ik wil het er niet zo over hebben, maar het feit is dat ik ernstig ziek ben. Mijn herstelvermogen is dus niet wat het is geweest en ik zal met mijn verkoudheid wat geduldiger moeten zijn.
En dus probeer ik daar maar aan te denken, rust meer en hou me maar erg kalm.

Saai maar kennelijk onvermijdelijk.

Afgelopen nacht en vandaag stond in het teken van hoestbuien en daarmee gepaard gaande ongemakken in rug en ribben.
Gauw vergeten.

Het was weer een bezig dagje.
Vanmorgen mijn boodschappenbrief opgesteld (en toen aan Peter gevraagd die boodschappen te doen).
Daarna de hometrainer die op de slaapkamer staat ontmanteld en opgeruimd (uitgevoerd door Cees) en op de overloop een oude kast leeg- en opgeruimd (ook door Cees geregeld).
Vanmiddag een kwalificatie Formule 1 (gekeken op TV) en toen eten koken. Alleen was ik vergeten kipfilet op het boodschappenbriefje te zetten.....

Bedankt Peter, bedankt Cees.

Vanmorgen om half negen uit bed.
Stop.
Ontbijtje met aardbeien.
Stop.
Ineke op bezoek.
Stop.
The room gespeeld op iPad.
Stop.
2 boterhammetjes gegeten.
Stop.
Jack en Suus op bezoek.
Stop.
Uurtje of zo geslapen.
Stop.
Facetime met Angelique.
Stop.
Twee boterhammetjes gegeten.
Stop.
Tijd om te gaan slapen.

Ik ben bezig om (weer eens) door al mijn foto's te bladeren. Ik maak dan een selectie van wat ik nu 'de oude doos' noem: foto's die mij nu weer opvallen. Sommige bewerk ik opnieuw, anderen laat ik zoals ze waren.
Ik beleef hieraan enorm veel plezier, foto's kijken is bijna net zo leuk als foto's maken. Af en toe zet ik er één op facebook, maar om te voorkomen dat ik weer een verhaal over vermoeidheid, verkoudheid of bezoek schrijf, nu maar een op dit blog.

Klik er maar op om te vergroten.

Vanmorgen was er al vroeg op de radio een verslag over de gemeenteraadsverkiezingen. De vier gemeentes op Goeree gaan over in een nieuwe gemeente en daar moeten we voor naar de stembus.
Nu is het bepaald niet zo dat ik de afgelopen dagen niet heb kunnen slapen van de spannende verkiezingsstrijd; anders dan een stemoproep heb ik er niet van meegekregen.
Voor het eerst in mijn leven ben ik niet naar de stembus gegaan, geen interesse.

Verder had ik vanmorgen de huisarts op een kort bezoek, vervolgens de schoonmaakmevrouw die weer goed huis heeft gehouden. Vanmiddag zijn Ad en Jannie op de koffie geweest - altijd goed - en de middag werd afgesloten door Niek en Fleur. Zij zijn maar even geweest, want ik was uitgepiept. Ik heb een uurtje liggen slapen en Peter op de koffie gehad, kortom een goedgevulde dag.

Een dag met dubbele gevoelens vandaag. Na de (relatieve) drukte van gisteren had ik vandaag geen afspraken en kon het dus rustig aan doen. Kennelijk maakt dat ook ruimte om last te hebben van allerlei vervelende dingen.
Ik blijf slijm ophoesten, het zit niet meer vast, dus mijn ribben blijven redelijk buiten schot, maar even lekker op bed liggen is er nog niet echt bij.
Heb erg veel last van vocht in mijn onderbenen en voeten, dus dat maakt mij geen renner. Boodschappen doen stel ik nog maar even uit.
Door de (extra) medicijnen: penicillinekuur, plastaletten en pijnstillers) heb ik ook een rottige smaak in mijn mond, dus eten smaakt op dit moment wat minder.
Kommer en kwel? Nee, gewoon vervelend. Ik realiseer me dat gezien de gezondheidssituatie het best een stuk rotter had gekund. Het is inmiddels al een half jaar geleden dat die klote diagnose is gesteld en ik ben dan niet zo mobiel, maar naast hulp in de huishouding ben ik nog steeds in staat om me zelf te bedruipen. De spanning van het moeten regelen van een aantal zaken begint langzaam uit mijn systeem te verdwijnen nu dat regelen is gebeurd.
Kortom, het kan allemaal nog een stuk rotter en dus blijf ik het gewoon dag voor dag op me af komen.

Na een wat onrustige nacht heb ik me opgemaakt voor een dag met wat aanloop.
Vanmorgen was Norbert hier met zoon Mees. Ik had hem al een tijdje niet gezien of gesproken, dus dat was weer een goed moment. Mees is een leuk ventje, gelukkig wat minder actief (op dit moment) dan Fleur, dus had ook wat minder aandacht nodig.
Daarna was het even rustig tot Eko verscheen. Ik heb niets te klagen over aandacht van collega's en Eko vormt daar geen uitzondering op.
Aan het einde van de middag verscheen Niek met die actieve Fleur, die dus vandaag na vijf minuten praten in een diepe slaap viel. Zo zie je maar, onvoorspelbaarheid begint al vroeg.
Tenslotte kwam Cees met een bordje boerenkool met worst, waarvan ik dus weer te veel heb gegeten. Wel lekker.
Morgen weer rustig aan.

Na de intensieve dagen van de afgelopen week heb ik vandaag een rustdag gehad. Geen bezoek, geen telefoontjes, dus lekker in mijn eigen tempo de dag doorgemaakt. Dat heeft me goed gedaan. Hopelijk weer wat extra energie voor de komende week.
En omdat het een rustige dag is geweest is er verder niets te melden - en dat is ook wel eens goed.

Vandaag waren Els en Mike weer op bezoek, deze keer was ook Nel meegekomen.
Ik heb me nog rustiger gehouden dan afgelopen donderdag, hou inmiddels veel vocht vast in mijn voeten, dus weinig lopen, benen omhoog en ook maar geen boodschappen gedaan.
Vanavond reizen Els en Mike weer af naar Engeland, maar ze proberen begin december nog een weekend hierheen te komen.
Toen ze aan het begin van de middag weer Nelwaarts gingen, heb ik even wat lopen rommelen in huis en ben toen voorzichtig ingestort. Ik heb een uurtje of wat op de bank en in bed gehangen, en toen ging het weer wat beter. Vanavond heb ik maar een boterhammetje gegeten en morgen een vrije dag.

Vanmorgen redelijk rustig op gang gekomen. Ik had weinig zin om me ernstig druk te maken over mijn niet werkende e-mail, maar heb er toch maar een pissig bericht aan geweid. Al lang nadat de boel weer werkte kreeg ik een e-mail over een enge manier waarop ik de boel aan de praat kon krijgen. Die gasten waren dus even de weg kwijt. Ondertussen werkt het allemaal weer naar behoren.
In de loop van de ochtend kwam Astrid langs. Zij zou mijn doka spullen komen ophalen, maar we hebben zo lekker zitten kleppen, dat daar bijna geen tijd meer voor was.
Al snel daarna kwam Stef op bezoek. Naast de wat ernstige noten in de gesprekken kan ik ook met Stef heel goed over fotografie praten en naar foto's kijken. Hij stuurt me trouwens ook bijna elke week een kaartje met daarop zijn belevenissen voor zijn cursus reportage fotografie. Leuk, een soort van dagboekje.
Daarna was de dag zo goed als om, ik heb de frietjes bij Cees maar overgeslagen; een mens moet niet te veel overdrijven.

Vanmorgen had ik als eerste mijn huisarts op bezoek. Ik vertelde hem van het hoesten en ook van de daarmee gepaard gaande pijn in rug, ribben en middenrif. Ook het feit dat ik weer vocht vast houd kwam aan de orde.
Wel de reactie: neem antibiotica voor die verkoudheid, want die is lastig en daar moet je toch van af. Voor de pijn kan de hoeveelheid pijnstiller wat worden verhoogd, maar omdat ook vochtafdrijvende medicijnen weer geslikt moeten worden, moet er ook iets bij om verstopping te voorkomen.
Dus staan er weer vier nieuwe medicijnen in de kast.
Balen.

Vervolgens, veel aangenamer, kwamen Els en Mike op bezoek. Het was al weer enige tijd geleden dat ik ze life heb gezien, dus dat was weer heel goed. Natuurlijk kent zo'n bezoek ook zijn emotionele momenten, maar daar wil je ook niet omheen. We hebben bijgepraat over van alles, samen een broodje gegeten en aan het begin van de middag zijn ze weer vertrokken. Zaterdag komen ze weer, en nemen dan ook zus Nel mee.
Fijn plan.

Vandaag heb ik al de hele dag last van een vervelende kriebelhoest. En dat veroorzaakt op zijn beurt weer eer pijnlijke ribben en spieren.
Dus geen rondritje in de auto, geen foto's bewerken, maar met een kussen tegen mijn borst duwend aan het hoesten.

Tussendoor begaf mijn server het, geen grote ramp omdat alle domeinen zijn verhuisd. Wel vervelend dat ik even zonder email zit.

Vanmorgen heb ik eerst een was in de machine gepropt. Daarna moet ik dan wel ff bijkomen, grote inspanning.
Maar nadat ik daarvan was opgeknapt en even wat snelle administratie heb gedaan heb ik de stoute slippers aangetrokken - last van vocht in mijn voeten dus geen schoenen - en ben toch maar een rondje gaan rijden. Het weer viel wat tegen, net niet mistig genoeg, maar goed ik heb toch weer een paar foto's kunnen maken:

Daarna ben ik dan wel klaar voor vandaag; moe maar voldaan.

Toen ik gisteren naar bed ging, had ik nog steeds een wat zwaar erwtensoep gevoel in me. En toen ik vervolgens ook nog eens een heftige en zeer vervelende hoestbui kreeg....wel laten we zeggen dat ik blij was met een plastic zak naast mijn bed. Extra vervelend was dat ik daarmee ook weer goedkoop van mijn slaappil en pijnstiller af was, het geen leidde tot een niet vlekkeloos verlopen nacht.
Dus ook vandaag maar weer rustig aan gedaan. Wel heb ik vanmiddag weer een collega op bezoek gehad en daarna mijn favoriete meisjes.
Vanavond maar wat beter slapen dan.

Vanmorgen was ik rond een uur of acht uit bed. Heb vervolges een zondag zonder veel gedoe door gemaakt. Vanmorgen mijn fotoblog op orde gemaakt en wat TV gekeken. Vanmiddag Cees en Els op bezoek; altijd goed.
Daarna heb ik nog een MotoGP gereden en een bak erwtensoep, die Els had meegebracht, genuttigd. Toen moest ik dus weer even uitbuiken en daarna met Peter nog een bakje gedaan.
En daarmee weer een nieuwe week gestart.

Vanmorgen heb ik eerst de stoute schoenen aangetrokken. Figuurlijk dan, want ik heb wat last van vocht in de voeten, dus het waren de stoute slippers. En op die slippers ben ik zelf boodschappen gaan doen, daarmee het aanbod van Cees in de wind slaand.
Het is allemaal weer gelukt; ik ben trots op mezelf.

Daarna kreeg ik het signaal dat mijn domein van dit dagblog was verhuisd en kon ik fors aan de slag. Back-up terugzetten, database aanmaken. Zag er redelijk uit, alleen de laatste berichten zaten wel in de database, maar niet in de back-up (wist ik hoor). Alleen het herstellen van dat gat heeft wat gepuzzel en gezoek naar nieuwe instellingen gevraagd, maar alles lijkt nu te werken.
Als je een probleem ervaart, hoor of lees ik dat wel.

Verder wat bezoekjes gehad en ga nu lekker op de bank.

Vandaag heb ik bezoek gehad van de metermevrouw. Naar aanleiding va de rare bloedwaarden is mijn meter gecontroleerd en.....door de mand gevallen. Hij gaf ook vandaag weer een veel te lage waarde aan. Dus heb ik een nieuwe meter, en vooral de geruststelling dat het niet in mijn lijf fout is gegaan, maar in de techniek. Nog een paar dagen zonder bloedverdunners en dan moet alles weer genormaliseerd zijn.

Ook heb ik vandaag Eric weer even op bezoek gehad. Afgelopen zondag heb ik hem verteld dat ik de BMW wil gaan verkopen, ik rijd er nooit meer mee. Eric heeft aangeboden die verkoop voor mij te regelen en daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt. Dus is hij vandaag de auto komen ophalen.
Weer een stapje gezet.

Gisteren had ik het met mijn huisarts over het fei dat ik af en toe wat bloed in mijn urine had. Een paar weken geleden was dit een aanloop naar een ziekenhuis opname, waarbij een veel te hoge bloedstollingswaarde werd geconstateerd. Mijn eigen metingen gaven daar geen enkele aanleiding toe.
Ook nu weer had ik een goede stollingswaarde gemeten, maar voor de zekerheid is er toch een labmeting uitgevoerd en, weer een veel te hoge waarde. Nog geen ziekenhuisopname, maar wel stoppen met de 'bloedverdunners'. Morgen wordt mijn metertje gecontroleerd.
Intussen ben ik knap versleten, te wijten aan foute bloedwaardes. Dus even geen medicijnen voor stollingswaarden en goed mijn rust nemen, blijf ik uit het ziekenhuis.

Op de achtergrond zingt Van Morrison Soul

Vandaag was een dag met een paar heftige momenten.
Zonder dat ik al vastomlijnde gedachte heb, wil ik wel dat de mogelijkheid tot euthanasie open is. Ik heb daartoe vandaag een aantal formulieren ingevuld, ondertekend en aan mijn huisarts gegeven. Daarmee heb ik de mogelijkheid om, als ik dat nodig zou vinden, dit heftige middel in te kunnen zetten.
Koud had ik de formulieren besproken en aan mijn huisarts meegegeven, of er rolde post de gang in: een concept testament.
Dat zijn toch zaken, waar ik wel de rillingen van over mijn rug voel lopen; ik hoor daar nog niet zo concreet mee bezig te zijn. Aan de andere kant zal het me rust geven, ik moet dingen regelen, en nu dat (bijna) achter de rug is, kan ik me concentreren op de rest van mijn leven.
Heftig dagje dus.

Na de lusteloze dag van gisteren was het vandaag een betere dag. Niet dat ik de tuin heb omgespit, maar er was wel energie om bezig te zijn met andere dingen dan op de bank hangen.
Vanmorgen wat kleine klusjes gedaan, administratie, website onderhoud en zo. Vanmiddag had ik weer twee collega's van het werk op bezoek.

Ik heb het al eerder over mijn vangnet gehad, maar de belangstelling vanuit het werk is toch ook hartverwarmend. Niet alleen directe collega's. maar ook wat mensen die wat verder van me weg staan en collega's van afdelingen waar ik vroeger heb gewerkt houden contact, reageren met e-mails of komen op bezoek. Ook die steun is voor mij van grote waarde.

Vanavond heb ik een pan pasta gemaakt, waar ik weer twee dagen mee uit de voeten kan. Ga straks lekker even voor de (BBC)buis en dan hopelijk weer een goede nacht.

Terwijl ik dit opschrijf merk ik hoe belangrijk het voor me is om wat energie te hebben om dingen te doen, het bepaalt in belangrijke mate mijn stemming, dus ik moet me er toe zetten zo actief mogelijk te blijven.

Vandaag heb ik de dag moeizaam doorgebracht. Ik heb totaal gen energie om iets te doen en heb de hele dag maar een beetje met een boekje en een afstandsbediening op de bank gehangen.
En meer dan dit boeiende verhaal valt daar niet over te vertellen.

Vandaag een relatief rustige dag. Vanmiddag heb ik Eric en Inge op de thee gehad en Cees op de koffie. Verder heb ik op de bank gehangen, en een beetje formule 1 gekeken.
Net heb ik me klem gegeten aan de snert die ik gisteren heb gemaakt, dus het is vanavond een kwestie van uitbuiken en dan lekker op tijd naar bed. Slapen gaat iets beter, dus ik heb weer een redelijk vertrouwen in een niet slapeloze nacht.

Vroeger - sprak opa - draaide ik er mijn hand niet voor om om om half vijf op te stappen, een dagje op pad te gaan en rond de klok van twaalven naar bed te gaan.
Maar de tijden zijn veranderd. Ik moet zorgvuldig met mijn energie omgaan en zeker de laatste weken tussen activiteiten door proberen even een uurtje bedrust te pakken.
Dus mag ik constateren dat ik vandaag een actief dagje heb gehad. Al om half tien stonden Niek en Peter voor de deur en was ik dus opgestart. Zij moesten naar Rotterdam en ik ben meegereden om bij Angelique op bezoek te kunnen gaan zonder zelf te hoeven autorijden. Tegen het middaguur werd ik weer opgehaald en thuis afgeleverd. Even gezeten en toen ben ik op pad gegaan om boodschappen te doen. Ik had trek in erwtensoep en heb dus na het boodschappen doen een grote pan soep klaar gemaakt. Daarna had ik Ineke en Leon even over de vloer en na twee(!) koppen soep ben ik dan toch maar even gaan liggen.
Ik vind dat wel een stoer dagje.

Vanmorgen had ik al vroeg Astrid op de koffie. Zij had een objectief geleend en kwam dat voor haar weekendtrip even terugbrengen. Ze kwam zelfs iets vroeger dus ik was nog maar net aan het opstarten. Maar goed, voor goede vrienden is dat nooit een probleem.
Later op de ochtend kwamen Niek en Fleur op de koffie (nou Niek op de koffie en Fleur voor de vrolijke lach) en later op de dag een oud medewerker van me. Dus weer een aardig volle agenda.
Ik heb dan ook dankbaar gebruik gemaakt van het bed om voor het eten even te liggen. Het ding staat er nu toch, dus laat ik er maar gebruik van maken.
Consequentie, toen Cees belde of ik nog patatjes kwam eten, heb ik dat maar afgeslagen.

Het bed staat er weer.
Raar.
Maakt weer herinneringen los aan Yvonne.
Niet zo raar.
Is confronterend, geeft aan dat het weer minder met me gaat.
Niet raar.
Is wel een soort van geruststelling, een uitwijkplekje voor overdag.
Raar?

Op de achtergrond zingt Guus Meeuwis Blijven: